اثر فعالیت بدنی بر میزان فشار روانی ادراک‌ شده در دوران قرنطینه خانگی ناشی از شیوع ویروس کرونا

Abstract

مقدمه و اهداف شیوع ویروس کرونا بحران شدیدی در سطح جهان ایجاد کرده است و مسئولین در کشورهای مختلف مجبور به وضع قوانینی برای جلوگیری از گسترش آن شده­اند که آسیب ­های روانشناختی بسیاری را نیز به دنبال داشته است. فعالیت بدنی به‌عنوان یکی از عوامل تاثیرگذار در بهبود شرایط جسمی و روانی افراد شناخته شده است؛ از این رو، هدف پژوهش حاضر بررسی اثر فعالیت بدنی بر میزان فشار روانی ادراک‌شده در دوران قرنطینه خانگی کرونا بود. مواد و روش ­ها روش اجرای تحقیق حاضر شبه ­تجربی و از لحاظ هدف کاربردی است که به‌ صورت میدانی اجرایی گردید. جامعه آماری این تحقیق شامل کلیه زنان سالم 30 تا 45 سال عضو شبکه­ های اجتماعی بود. در نهایت 24 نفر در دو گروه تجربی و کنترل قرار گرفتند. ابزار گردآوری اطلاعات در تحقیق حاضر پرسشنامه فشار روانی ادراک ‌شده بود. گروه تجربی طبق برنامه تمرینی طراحی­شده به انجام فعالیت بدنی پرداختند؛ برنامه به مدت 6 هفته و هفته‌ای سه جلسه و هر جلسه 60 تا 80 دقیقه انجام شد. گروه کنترل در این مدت هیچ مداخله­ای دریافت نکردند و به فعالیت ­های روزمره خود پرداختند. از آزمون تحلیل کوواریانس جهت تجزیه ­و­تحلیل داده ­ها استفاده گردید. یافته ­ها نتایج مطالعه حاضر نشان داد که فعالیت بدنی بر میزان فشار روانی ادراک‌شده در دوران قرنطینه کرونا تاثیر معناداری دارد؛ به­ صورتی ­که فعالیت بدنی توانسته است میزان فشار روانی ادراک ‌شده گروه تجربی را در مقایسه با گروه کنترل به ‌صورت معناداری کاهش دهد. نتیجه ­گیری طبق نتایج تحقیق کنونی، فعالیت بدنی به­ واسطه تقویت سیستم ایمنی بدن افراد و همچنین ارتقا سطح ذهنی و روانی آنان سبب می‌گردد تا افراد از توانایی بالاتری برای مواجهه با این ویروس برخوردار باشند.