| dc.contributor.author | ابراهیم پور, مهدیه | fa_IR |
| dc.contributor.author | نادری, ساسان | fa_IR |
| dc.date.accessioned | 1399-09-11T13:28:16Z | fa_IR |
| dc.date.accessioned | 2020-12-01T13:28:17Z | |
| dc.date.available | 1399-09-11T13:28:16Z | fa_IR |
| dc.date.available | 2020-12-01T13:28:17Z | |
| dc.date.issued | 2020-09-22 | en_US |
| dc.date.issued | 1399-07-01 | fa_IR |
| dc.date.submitted | 2019-08-19 | en_US |
| dc.date.submitted | 1398-05-28 | fa_IR |
| dc.identifier.citation | ابراهیم پور, مهدیه, نادری, ساسان. (1399). ارزیابی تقارن پارامترهای زمانی-فضایی راه رفتن هنگام حمل کوله پشتی با وزن های مختلف به روش یک طرفه و دوطرفه با استفاده از الگوریتم VBT. فصلنامه علمی - پژوهشی طب توانبخشی, 9(3), 154-161. doi: 10.22037/jrm.2020.112868.2278 | fa_IR |
| dc.identifier.issn | 2251-8401 | |
| dc.identifier.issn | 2252-0414 | |
| dc.identifier.uri | https://dx.doi.org/10.22037/jrm.2020.112868.2278 | |
| dc.identifier.uri | http://medrehab.sbmu.ac.ir/article_1100924.html | |
| dc.identifier.uri | https://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/677291 | |
| dc.description.abstract | مقدمه و اهداف هدف مطالعه حاضر ارزیابی تاثیر حمل کولهپشتی با وزنهای مختلف به دو روش یکطرفه و دوطرفه بر تقارن پارامترهای زمانی-فضایی راه رفتن افراد بزرگسال سالم بود. مواد و روش ها 17 آزمودنی دختر سالم با میانگین سن 73/21 سال، برای شرکت در تحقیق حاضر داوطلب شدند. راه رفتن آزمودنی ها هنگام حمل کوله پشتی به دو روش یکطرفه و دوطرفه و با وزنهای صفر، 5، 10 و 15 درصد از وزن بدن با استفاده سیستم سه بعدی آنالیز حرکت با شش دوربین مورد ارزیابی قرار گرفت. پارامترهای زمانی-فضایی راه رفتن و شاخص تقارن زمان قدم و طول قدم با استفاده از الگوریتم تردمیل مبتنی بر سرعت (VBT) و برنامه نویسی محاسبه شدند. برای تجزیه و تحلیل آماری داده ها از آزمون تی-همبسته و آزمون آنالیز مکرر واریانس استفاده شد (0/05>p). یافته ها نتایج تحقیق حاضر نشان داد که با افزایش وزن کوله پشتی، مدت زمان فاز استانس، سوینگ و حمایت دوگانه فزایش و طول قدم و تواتر گام برداری کاهش پیدا می کند. ارزیابی شاخص تقارن نشان داد که این شاخص با افزایش بار اعمال شده بر بدن کاهش مییابد و راه رفتن فرد به سمت عدم تقارن اندام راست و چپ سوق پیدا می کند. همچنین مشخص شد که حمل کوله پشتی به صورت یکطرفه، شاخص تقارن را نسبت به حمل کوله پشتی دوطرفه بیشتر تحت تاثیر قرار میدهد و باعث کاهش آن میشود که این تفاوت حین حمل کوله پشتی با 15 درصد وزن بدن معنادار بود. نتیجه گیری با توجه به نتایج بهدستآمده، پیشنهاد می شود برای بهبود شاخص تقارن اندام راست و چپ، وزن کوله پشتی از ده درصد وزن بدن تجاوز نکند و روش حمل کوله پشتی به صورت دوطرفه باشد. | fa_IR |
| dc.format.extent | 982 | |
| dc.format.mimetype | application/pdf | |
| dc.language | فارسی | |
| dc.language.iso | fa_IR | |
| dc.publisher | دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی | fa_IR |
| dc.publisher | Shahid Beheshti University of Medical Sciences | en_US |
| dc.relation.ispartof | فصلنامه علمی - پژوهشی طب توانبخشی | fa_IR |
| dc.relation.ispartof | The Scientific Journal of Rehabilitation Medicine | en_US |
| dc.relation.isversionof | https://dx.doi.org/10.22037/jrm.2020.112868.2278 | |
| dc.subject | شاخص تقارن | fa_IR |
| dc.subject | پارامترهای زمانی-فضایی گام برداری | fa_IR |
| dc.subject | کوله پشتی | fa_IR |
| dc.subject | کینماتیک | fa_IR |
| dc.subject | بیومکانیک ورزشی | fa_IR |
| dc.title | ارزیابی تقارن پارامترهای زمانی-فضایی راه رفتن هنگام حمل کوله پشتی با وزن های مختلف به روش یک طرفه و دوطرفه با استفاده از الگوریتم VBT | fa_IR |
| dc.type | Text | en_US |
| dc.type | مقاله پژوهشی | fa_IR |
| dc.contributor.department | استادیار، گروه ریاضی، دانشکده علوم ریاضی، دانشگاه ولی عصر (عج)، رفسنجان، ایران | fa_IR |
| dc.contributor.department | دانشجوی دکتری، گروه بیومکانیک ورزشی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران | fa_IR |
| dc.citation.volume | 9 | |
| dc.citation.issue | 3 | |
| dc.citation.spage | 154 | |
| dc.citation.epage | 161 | |
| nlai.contributor.orcid | 0000-0002-9081-1290 | |
