تأثیر گروه ‌درمانی شناختی‌ رفتاری مهارت‌های شناختی‌ رفتاری بر علائم افسردگی و اضطراب زنان مبتلا به اسکیزوفرنی مزمن بستری در بیمارستان حجازی مشهد

Abstract

مقدمه: با توجه ‌به پیامدهای منفی علائم افسردگی و اضطراب بر سیر بیماری اسکیزوفرنی به‌نظر می‌رسد ترکیب گروه‌درمانی شناختی‌رفتاری با مهارت‌های خودمراقبتی بتواند موجب افزایش بهره‌وری این درمان در کاهش دیسترس بیماران مبتلا به اسکیزوفرنی مزمن شود. بنابراین، پژوهشی با هدف تعیین تأثیر گروه‌درمانی شناختی‌رفتاری مهارت‌های خودمراقبتی بر علائم اضطراب و افسردگی زنان مبتلا به اسکیزوفرنی مزمن طراحی و انجام شد. روش کار: این کارآزمایی بالینی تصادفی با گروه کنترل روی سی نفر از زنان مبتلا به اسکیزوفرنی مزمن بستری در بیمارستان روان‌پزشکی حجازی در مشهد انجام شد. نمونه‌های مطالعه به ‌طور تصادفی و براساس جدول اعداد تصادفی، به دو گروه مداخله و کنترل تقسیم شدند. گروه مداخله (پانزده نفر) گروه‌درمانی شناختی‌رفتاری مهارت‌های خودمراقبتی را در ده جلسۀ نود دقیقه‌ای و گروه کنترل (پانزده نفر) مراقبت‌های معمول را دریافت کردند. ابزار جمع‌آوری داده‌ها مقیاس اضطراب و افسردگی همیلتون بود که در سه مرحلۀ قبل از مداخله و پس از مداخله و شش ماه پس از مداخله تکمیل شد. گفتنی است داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار SPSS نسخه ۲۵ و آزمون‌های آماری آنالیز واریانس اندازه‌گیری مکرر و t مستقل تحلیل شد. یافته‌ها: بین دو گروه مداخله و کنترل ازنظر تغییرات میانگین اضطراب قبل و پس از مداخله کاهش معناداری وجود داشت (۰/۰۰۱>P)؛ ولی ازنظر تغییرات میانگین اضطراب قبل و شش ماه پس از مداخله و تغییرات میانگین افسردگی در مراحل آزمون تفاوت معناداری وجود نداشت (۰/۰۵<P). نتیجه‌گیری: گروه‌درمانی شناختی‌رفتاری می‌تواند بر کاهش علائم اضطراب مؤثر باشد؛ ولی برای افزایش تداوم تأثیر آن ممکن است افزایش تعداد جلسات بتواند کمک‌کننده باشد.