نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorزارعی نودئی, یحییfa_IR
dc.contributor.authorشیخی, محمد رضاfa_IR
dc.contributor.authorحسین خانی, زهراfa_IR
dc.contributor.authorسلیمانی, محمد علیfa_IR
dc.date.accessioned1399-09-11T13:12:27Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-12-01T13:12:28Z
dc.date.available1399-09-11T13:12:27Zfa_IR
dc.date.available2020-12-01T13:12:28Z
dc.date.issued2020-11-01en_US
dc.date.issued1399-08-11fa_IR
dc.identifier.citationزارعی نودئی, یحیی, شیخی, محمد رضا, حسین خانی, زهرا, سلیمانی, محمد علی. (1399). تأثیر پیشگویی‌کننده عملکرد شغلی در دیسترس اخلاقی پرستاران (دیسترس اخلاقی و عملکرد شغلی پرستاران). مجله مراقبت پرستاری و مامایی ابن‌سینا, 28(5), 61-71.fa_IR
dc.identifier.issn2676-5748
dc.identifier.urihttp://nmj.umsha.ac.ir/article-1-2211-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/677135
dc.description.abstractمقدمه: دیسترس اخلاقی یکی از معضلات اخلاقی و پیچیده برای پرستاران شاغل در بخش‌های ویژه است. عملکرد شغلی مطلوب پرستار، ضامن کیفیت خدمات درمانی ارائه‌شده به بیماران و عامل مهمی در تسریع روند درمان و بهبودی بیماران است. بر این اساس مطالعه حاضر به‌منظور بررسی نقش پیشگویی‌کننده عملکرد شغلی بر دیسترس اخلاقی پرستاران انجام شده است. روش‌ کار: پژوهش حاضر یک مطالعه توصیفی-مقطعی است. ۲۵۶ نفر از پرستاران شاغل در بخش‌های مراقبت‌های ویژه بیمارستان‌های خصوصی و دولتی استان قزوین (از دی تا اسفند ۱۳۹۷) به روش نمونه‌گیری دردسترس در مطالعه شرکت کردند. برای جمع‌آوری داده‌ها از پرسشنامه مشخصات جمعیت‌شناختی، دیسترس اخلاقی اصلاح‌شده (Moral Distress Scale–Revised) و عملکرد شغلی شش‌بعدی (Six Dimension Scale of Nursing Performance) استفاده شد. تجزیه و تحلیل آماری نیز با استفاده از آزمون مدل رگرسیون خطی در نرم‌افزار کامپیوتری SPSS نسخه ۲۲ صورت گرفت. یافته‌ها: نتایج این مطالعه نشان می‌دهد، میانگین امتیاز دیسترس اخلاقی پرستاران ۵۵/۶۳ ± ۱۱۷/۳۷ است. در مدل رگرسیون خطی چندمتغیره تنها بعد آموزشی عملکرد شغلی در هر دو حوزه دفعات (۲۶/۳۷- β=،۰/۰۰۱=P) و کیفیت (۱۵/۷۶- β =، ۰/۰۲۵=P) ارتباط معنی‌داری با دیسترس اخلاقی داشت. نتیجه‌گیری: بر اساس نتایج مطالعه حاضر، بعد آموزشی عملکرد شغلی عامل پیشگویی‌کننده برای دیسترس اخلاقی است؛ بنابراین با اقداماتی از قبیل استفاده از پرستاران دارای سابقه آموزشی تخصصی در بخش‌های ویژه، توجه خاص به آموزش مسائل اخلاقی در مراکز آموزشی درمانی و برگزاری دوره‌های بازآموزی برای پرستاران می‌توان در کاهش دیسترس اخلاقی در محیط‌های بالینی مؤثر بود.fa_IR
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی همدانfa_IR
dc.relation.ispartofمجله مراقبت پرستاری و مامایی ابن‌سیناfa_IR
dc.relation.ispartofAvicenna Journal of Nursing and Midwifery Careen_US
dc.subjectعملکرد شغلیfa_IR
dc.subjectدیسترس اخلاقیfa_IR
dc.subjectپرستاریfa_IR
dc.subjectپرستاریfa_IR
dc.titleتأثیر پیشگویی‌کننده عملکرد شغلی در دیسترس اخلاقی پرستاران (دیسترس اخلاقی و عملکرد شغلی پرستاران)fa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeپژوهشيfa_IR
dc.contributor.departmentکمیته تحقیقات دانشجویی، دانشگاه علوم پزشکی قزوین، قزوین، ایران.fa_IR
dc.contributor.departmentاستادیار، گروه روان‌پرستاری، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم‌ پزشکی قزوین، قزوین، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentاستادیار، گروه اپیدمیولوژی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم‌ پزشکی قزوین، قزوین، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentدانشیار، مرکز تحقیقات عوامل اجتماعی مؤثر بر سلامت، پژوهشکده پیشگیری از بیماری های غیر واگیر، دانشگاه علوم‌ پزشکی قزوین، قزوین، ایرانfa_IR
dc.citation.volume28
dc.citation.issue5
dc.citation.spage61
dc.citation.epage71


فایل‌های این مورد

فایل‌هااندازهقالبمشاهده

فایلی با این مورد مرتبط نشده است.

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد