هیستوپاتولوژی و ایمونوهیستوشیمی تومورهای یاخته دوکی در اربیت

Abstract

چکیده

هدف: ارزیابی تومورهای یاخته دوکی (spindle cell tumors) در اربیت از نظر هیستوپاتولوژی و ایمونوهیستوشیمی.

روش پژوهش: در این مطالعه 63 بیمار با تومور اولیه و متاستاتیک اربیت با نمای هیستوپاتولوژی تومورهای با یاخته دوکی بررسی شدند و در مواردی که تشخیص به روش معمول H&E (hematoxylin & eosin stain) به راحتی مقدور نبود؛ از روش ایمونوهیستوشیمی به کمک نشانگرهای مختلف از جمله پروتیین 100S، دسمین، اکتین ماهیچه صاف و ... استفاده شد.

یافته‌ها: بیماران شامل 39 زن (62 درصد) و 24 مرد (38 درصد) با میانگین سنی 30 سال بودند. تومورها به ترتیب فراوانی عبارت بودند از تومور خوش‌خیم غلاف عصبی (0/46 درصد)، رابدومیوسارکوم (1/11 درصد)، ضایعات عروقی (9/7 درصد)، دیسپلازی فیبرو (9/7 درصد)، ضایعات استخوانی (8/4 درصد)، ضایعات فیبروهیستیوسیتی (2/3 درصد) و سایر انواع (1/19 درصد). تومورهای خوش‌خیم غلاف عصبی نیز به ترتیب شیوع عبارت بودند از نوروفیبروما (4/25 درصد) و شوآنوما (6/20 درصد). تومورهای اربیت در این مطالعه، در مجموع در 7/74 درصد موارد خوش‌خیم و در 3/25 درصد موارد بدخیم بودند.

نتیجه‌گیری: بیش‌ترین فراوانی تومورهای یاخته دوکی در اربیت را تومورهای خوش‌خیم غلاف عصبی تشکیل می‌دهند؛ لذا پیشنهاد می‌شود که تنها در موارد دارای نمای هیستوپاتولوژی غیراختصاصی، از الگوی ایمونوهیستوشیمی برای رسیدن به تشخیص قطعی استفاده شود.

· مجله چشم‌پزشکی بینا 1384؛ دوره 11، شماره 2: 232-227.