نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorطهوری, حمیدرضاfa_IR
dc.contributor.authorطباطبائیان, حبیب‌اللهfa_IR
dc.contributor.authorتقوا, محمدرضاfa_IR
dc.contributor.authorتقوی‌فرد, سیدمحمدتقیfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-24T03:26:46Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-14T03:26:46Z
dc.date.available1399-08-24T03:26:46Zfa_IR
dc.date.available2020-11-14T03:26:46Z
dc.date.issued2018-09-01en_US
dc.date.issued1397-06-10fa_IR
dc.identifier.citationطهوری, حمیدرضا, طباطبائیان, حبیب‌الله, تقوا, محمدرضا, تقوی‌فرد, سیدمحمدتقی. (1397). تحلیلی بر اکوسیستم نوآوری واکسن‌های انسانی در ایران. زیست‌فناوری مدرس, 9(3), 369-384.fa_IR
dc.identifier.issn2322-2115
dc.identifier.issn2476-6917
dc.identifier.urihttp://biot.modares.ac.ir/article-22-21727-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/664185
dc.description.abstractاهداف: اکوسیستم نوآوری بیان می‌دارد که نوآوری از طریق شبکه‌های تعاملی در سطوح مختلف اتفاق می‌افتد. این شبکه یک طیف گسترده از ذی‌نفعان را داراست که به‌عنوان بخشی از اکوسیستم نوآوری، به‌طور پیچیده‌ای در فرآیند نوآوری با یکدیگر در ارتباط هستند. با توجه به اهمیت پیشگیری در بخش سلامت و نظر به اهمیت نقش فناوری‌های زیستی در این حوزه، هدف این تحقیق، ارایه تحلیلی بر اکوسیستم نوآوری واکسن‌های انسانی ایران بود. مشارکت‌کنندگان و روش‌ها: در پژوهش کیفی حاضر از نوع اکتشافی و توصیفی، ضمن بررسی ابعاد اکوسیستم نوآوری در ادبیات جهان و ویژگی‌های اصلی آن، وضعیت اکوسیستم نوآوری واکسن‌های انسانی ایران بررسی شد. این بررسی از طریق تحلیل محتوای اسناد موجود و مصاحبه‌های عمیق و نیمه‌ساختاریافته با صاحب‌نظران این حوزه، انجام و مدلی از وضعیت موجود اکوسیستم نوآوری واکسن کشور ترسیم شد. یافته‌ها: غالب دانش‌آموختگان آشنایی کافی با فنون و تکنیک‌های لازم برای حضور در صنعت نداشتند. وجود دو موسسه بزرگ واکسن‌ساز یعنی انستیتو پاستور و رازی از داشته‌های مهم اکوسیستم بودند. تعداد کم شرکت‌های ارایه‌دهنده خدمات و ارتباط اندک شرکت‌های خدماتی موجود با شرکت‌های دانش‌بنیان از جمله کاستی‌ها بود. کاستی‌‌‌ها در ویژگی‌‌‌های ثبات و تعامل پویا در اکوسیستم نوآوری واکسن‌های انسانی ایران مشهود و اتخاذ سیاست‌ها برای ایجاد یا تقویت این ویژگی‌‌‌ها از موضوعات مهم کشور در این حوزه بود. نتیجه‌گیری: اکوسیستم نوآوری واکسن‌های زیستی در ایران با وجود فراوانی عناصر و بازیگران این حوزه، هنوز به شکل سازمان‌یافته‌ای شکل نگرفته است و ایجاد و توسعه آن نیازمند توجه به ویژگی‌های اکوسیستم نوآوری و رفع چالش‌های آن است.    fa_IR
dc.format.extent578
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه تربیت مدرسfa_IR
dc.relation.ispartofزیست‌فناوری مدرسfa_IR
dc.relation.ispartofModares Journal of Biotechnologyen_US
dc.subjectاکوسیستم نوآوریfa_IR
dc.subjectواکسن انسانیfa_IR
dc.subjectعناصر اکوسیستم نوآوریfa_IR
dc.titleتحلیلی بر اکوسیستم نوآوری واکسن‌های انسانی در ایرانfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.contributor.departmentگروه مدیریت صنعتی، دانشکده مدیریت و حسابداری، دانشگاه علامه طباطبایی، تهران، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentگروه مدیریت صنعتی، دانشکده مدیریت و حسابداری، دانشگاه علامه طباطبایی، تهران، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentگروه مدیریت صنعتی، دانشکده مدیریت و حسابداری، دانشگاه علامه طباطبایی، تهران، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentگروه مدیریت صنعتی، دانشکده مدیریت و حسابداری، دانشگاه علامه طباطبایی، تهران، ایرانfa_IR
dc.citation.volume9
dc.citation.issue3
dc.citation.spage369
dc.citation.epage384


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد