| dc.contributor.author | راستی, بهنام | fa_IR |
| dc.contributor.author | شاهنگیان, سیده‌شیرین | fa_IR |
| dc.date.accessioned | 1399-08-24T03:25:57Z | fa_IR |
| dc.date.accessioned | 2020-11-14T03:25:58Z | |
| dc.date.available | 1399-08-24T03:25:57Z | fa_IR |
| dc.date.available | 2020-11-14T03:25:58Z | |
| dc.date.issued | 2019-03-01 | en_US |
| dc.date.issued | 1397-12-10 | fa_IR |
| dc.identifier.citation | راستی, بهنام, شاهنگیان, سیده‌شیرین. (1397). تحلیل in-silico فضای شیمیایی تاثیرگذار در ایجاد برهمکنشهای مشتقات دیستامایسین A و مولکول DNA. زیست‌فناوری مدرس, 10(1), 69-75. | fa_IR |
| dc.identifier.issn | 2322-2115 | |
| dc.identifier.issn | 2476-6917 | |
| dc.identifier.uri | http://biot.modares.ac.ir/article-22-13366-fa.html | |
| dc.identifier.uri | https://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/664133 | |
| dc.description.abstract | اﻫﺪاف: هدف قراردادن DNA در راس درمان‌های ضدسرطان قرار دارد. بنابراین داروهای متصل‌شونده به DNA و برهم‌کنش آنها با DNA بسیار مورد توجه محققان قرار گرفته‌اند. از آنجایی که متصل‌شونده‌ها به شیار کوچک DNA (MGBs) به‌عنوان ترکیبات ضدتوموری موثر و کارآمدی مطرح هستند، درک جزییات برهم‌کنش آنها با DNA ضروری به نظر می‌‍رسد. تاکنون مکانیزم عمل بسیاری از MGBها در سطح مولکولی مشخص نشده است.
ﻣﻮاد و روشﻫﺎ: در این مطالعه با انجام شبیه‌سازی‌های داکینگ و دینامیک مولکولی توسط نرم‌افزارهای AutoDock Vina و NAMD، نحوه اتصال سه مشتق متفاوت از دیستامایسین A (تالیموستاین، PNU151807 و بروستالیسین) با DNA بررسی و انرژی برهم‌کنش و الگوی اتصال آنها با یکدیگر مقایسه شد.
یﺎﻓﺘﻪﻫﺎ: هر سه دارو طی شبیه‌سازی به‌طور پایداری به DNA متصل شده و تغییرات ساختاری کمی را در مولکول DNA القا کرده‌اند. نتایج حاصل از تحلیل LigPlot نیز هم‌خوانی بسیار بالایی را با نتایج مربوط به تحلیل انرژی‌های برهم‌کنش توسط NAMD نشان داد و مشخص شد در کمپلکس‌های مربوط به هر سه ترکیب با DNA، نوکلئوتیدهای A و T بیشترین نقش را در ایجاد برهم‌کنش‌ها دارند.
ﻧﺘﯿﺠﻪﮔﯿﺮی: در کمپلکس‌های مربوط به هر سه ترکیب با DNA، نوکلئوتیدهای A و T بیشترین نقش را در ایجاد برهم‌کنش‌ها دارند که با سایر مطالعات و گزارش‌های موجود در مورد MGBها مطابقت دارد. مطالعه حاضر نشان داد که بروستالیسین در مقایسه با دو داروی هم‌خانواده خود که همگی از دیستامایسین A مشتق شده‌اند، پتانسیل بیشتری در برقراری برهمکنشهای قوی‌تر با مولکول DNA داشته و می‌تواند به‌عنوان کاندیدای موفق‌تری در درمان های ضدسرطان مطرح شود | fa_IR |
| dc.format.extent | 669 | |
| dc.format.mimetype | application/pdf | |
| dc.language | فارسی | |
| dc.language.iso | fa_IR | |
| dc.publisher | دانشگاه تربیت مدرس | fa_IR |
| dc.relation.ispartof | زیست‌فناوری مدرس | fa_IR |
| dc.relation.ispartof | Modares Journal of Biotechnology | en_US |
| dc.subject | دیستامایسین | fa_IR |
| dc.subject | DNA | fa_IR |
| dc.subject | شبیه‌سازی داکینگ مولکولی | fa_IR |
| dc.subject | شبیه‌سازی دینامیک مولکولی | fa_IR |
| dc.title | تحلیل in-silico فضای شیمیایی تاثیرگذار در ایجاد برهمکنشهای مشتقات دیستامایسین A و مولکول DNA | fa_IR |
| dc.type | Text | en_US |
| dc.contributor.department | گروه میکروبیولوژی، دانشکده علوم پایه، واحد لاهیجان، دانشگاه آزاد اسلامی، لاهیجان، ایران | fa_IR |
| dc.contributor.department | گروه زیست‌شناسی، دانشکده علوم پایه، دانشگاه گیلان، رشت، ایران | fa_IR |
| dc.citation.volume | 10 | |
| dc.citation.issue | 1 | |
| dc.citation.spage | 69 | |
| dc.citation.epage | 75 | |
