| dc.contributor.author | بدلی, ندا | fa_IR |
| dc.contributor.author | شکراللهزاده, سهیلا | fa_IR |
| dc.contributor.author | فرازمند, عباس | fa_IR |
| dc.date.accessioned | 1399-08-24T03:25:27Z | fa_IR |
| dc.date.accessioned | 2020-11-14T03:25:27Z | |
| dc.date.available | 1399-08-24T03:25:27Z | fa_IR |
| dc.date.available | 2020-11-14T03:25:27Z | |
| dc.date.issued | 2018-01-01 | en_US |
| dc.date.issued | 1396-10-11 | fa_IR |
| dc.identifier.citation | بدلی, ندا, شکراللهزاده, سهیلا, فرازمند, عباس. (1396). کلرزدایی زیستی ترکیبات آلیفاتیک کلردار تریکلرواتیلن، دیکلرومتان و 1و2-دیکلرواتان از محلول آبی با استفاده از باکتری هوازی اسفینگوپیکسیس اومارینسیس. زیستفناوری مدرس, 9(1), 39-45. | fa_IR |
| dc.identifier.issn | 2322-2115 | |
| dc.identifier.issn | 2476-6917 | |
| dc.identifier.uri | http://biot.modares.ac.ir/article-22-13907-fa.html | |
| dc.identifier.uri | https://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/664099 | |
| dc.description.abstract | اهداف: ترکیبات آلی حاوی کلر یکی از خطرناکترین ترکیبات آلاینده آب در مناطق صنعتی هستند. هدف مطالعه حاضر حذف زیستی ترکیبات آلیفاتیک کلردار تریکلرواتیلن، دیکلرومتان و ۱و۲-دیکلرواتان در محلول آبی با استفاده از باکتری بومی اسفینگوپیکسیس اومارینسیس بود.
مواد و روشها: در مطالعه تجربی حاضر از ترکیبات آلیفاتیک کلردار دیکلرومتان، تریکلرواتیلن و ۱و۲-دیکلرواتان با خلوص آزمایشگاهی ۹۹/۹% استفاده شد. برای تعیین رشد سلولی از اندازهگیری کدورت محیط کشت در طولموج ۶۰۰نانومتر، دستگاه طیفسنجی مرئی- فرابنفش بهکار رفت. اندازهگیری مقدار یون کلراید آزادشده بهوسیله دستگاه یون آنالایزر الکترود گزینشی یونی صورت گرفت. نمونه باکتری زنده به محیط کشت نوترینتبراث تلقیح و در دمای °C۳۰ و دور rpm۱۵۰ بهمدت ۲۴ساعت گرمخانهگذاری شد.
یافتهها: سرعت کلرزدایی هر یک از ترکیبات تریکلرواتیلن، دیکلرومتان و ۱و۲-دیکلرواتان در محیط آبی در غلظت ۲/۵میلیمولار توسط این باکتری به ترتیب ۱/۳، ۱/۰۵ و h.mg/l۰/۶۳ به دست آمد. افزودن گلوکز و عصاره مخمر به محیط کشت، موجب افزایش سرعت رشد باکتری و همچنین سرعت کلرزدایی آنها به ترتیب به ۳/۲۸، ۱/۶۷ و mg/l.h۰/۹ شد. بیشترین کلرزدایی در شرایط آزمون، در غلظت ۲/۵میلیمولار به دست آمد و بیشترین کلرزدایی در مرحله رشد نمایی باکتری رخ داد.
نتیجهگیری: باکتری اسفینگوپیکسیس اومارینسیس توانایی حذف ترکیبات آلیفاتیک کلردار را دارد و میتواند روی ترکیبات دیرتخریبپذیر تریکلرواتیلن، دیکلرومتان و ۱و۲-دیکلرواتان بهعنوان تنها منبع کربن رشد کند و موجب کلرزدایی آنها شود. این سویه بیشترین رشد و بازدهی حذف زیستی را در حذف دیکلرومتان، بهعنوان تنها منبع کربن و در کنار گلوکز و عصاره مخمر بهعنوان هم-سوبسترا دارد. | fa_IR |
| dc.format.extent | 517 | |
| dc.format.mimetype | application/pdf | |
| dc.language | فارسی | |
| dc.language.iso | fa_IR | |
| dc.publisher | دانشگاه تربیت مدرس | fa_IR |
| dc.relation.ispartof | زیستفناوری مدرس | fa_IR |
| dc.relation.ispartof | Modares Journal of Biotechnology | en_US |
| dc.subject | کلرزدایی | fa_IR |
| dc.subject | تریکلرواتیلن | fa_IR |
| dc.subject | دیکلرواتان | fa_IR |
| dc.subject | دیکلرومتان | fa_IR |
| dc.subject | باکتری اسفینگوپیکسیس | fa_IR |
| dc.title | کلرزدایی زیستی ترکیبات آلیفاتیک کلردار تریکلرواتیلن، دیکلرومتان و 1و2-دیکلرواتان از محلول آبی با استفاده از باکتری هوازی اسفینگوپیکسیس اومارینسیس | fa_IR |
| dc.type | Text | en_US |
| dc.contributor.department | پژوهشکده فناوریهای شیمیایی، سازمان پژوهشهای علمی و صنعتی ایران، تهران، ایران | fa_IR |
| dc.contributor.department | پژوهشکده فناوریهای شیمیایی، سازمان پژوهشهای علمی و صنعتی ایران، تهران، ایران | fa_IR |
| dc.contributor.department | پژوهشکده زیستفناوری، سازمان پژوهشهای علمی و صنعتی ایران، تهران، ایران | fa_IR |
| dc.citation.volume | 9 | |
| dc.citation.issue | 1 | |
| dc.citation.spage | 39 | |
| dc.citation.epage | 45 | |