نمایش مختصر رکورد

تعیین عوامل موثر برگرایش به فرزند آوری در پرسنل نیروی انتظامی تهران بزرگ

dc.contributor.authorکاظم نژاد, انوشیروانfa_IR
dc.contributor.authorغلامی فشارکی, محمدfa_IR
dc.contributor.authorصمدی, سارهfa_IR
dc.contributor.authorگیلانی, نداfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-24T01:52:28Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-14T01:52:38Z
dc.date.available1399-08-24T01:52:28Zfa_IR
dc.date.available2020-11-14T01:52:38Z
dc.date.issued2015-12-01en_US
dc.date.issued1394-09-10fa_IR
dc.identifier.citationکاظم نژاد, انوشیروان, غلامی فشارکی, محمد, صمدی, ساره, گیلانی, ندا. (1394). تعیین عوامل موثر برگرایش به فرزند آوری در پرسنل نیروی انتظامی تهران بزرگ. فصل‌نامه طب انتظامی, 4(3), 201-208. doi: 10.30505/4.3.201fa_IR
dc.identifier.issn2228-6241
dc.identifier.issn2383-3483
dc.identifier.urihttps://dx.doi.org/10.30505/4.3.201
dc.identifier.urihttp://teb.police.ir/teb/article-1-344-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/656759
dc.description.abstractمقدمه: گرایش به فرزندآوری در هر جامعه‌ای به عنوان یکی از مسائل مهم اجتماعی مطرح بوده و شناسایی و بررسی عوامل مؤثر بر آن دارای اهمیت زیادی در عرصه پژوهش‌های اجتماعی می‌باشند. از این رو این مطالعه با هدف بررسی گرایش به فرزندآوری کارکنان نیروی انتظامی تهران بزرگ و عوامل مؤثر بر آن انجام گرفته است. مواد و روش‌ها: این مطالعه مقطعی بر روی 384 نفر از کارکنان متأهل پلیس تهران در سال 1393 انجام پذیرفت. در این مطالعه افراد با استفاده از نمونه‌گیری خوشه‌ای دومرحله‌ای، انتخاب و به دو پرسشنامه فرم اطلاعات دموگرافیک و پرسشنامه خودساخته انتظار، نگرش و گرایش به فرزندآوری پاسخ دادند. یافته‌ها: این مطالعه شامل 384 نفر (181 نفر (47 درصد) زن و 203 نفر (53 درصد) مرد-185 نفر (48 درصد) کارکنان صفی و 199 نفر (52 درصد) ستادی) با میانگین سنی 34 سال و میانگین سابقه کاری 11 سال بود. در این مطالعه متغیرهایی چون کمتر بودن مدت‌زمان فعالیت روزانه، هم قوم بودن زن و شوهر، نوع استخدام رسمی یا پیمانی، داشتن فعالیت ستادی، افزایش انتظار و نگرش به فرزندآوری، افزایش بعد خانوار قبل از ازدواج، افزایش رتبه نظامی، سن ایدئال برای بچه‌دار شدن، تفاوت سنی کمتر با همسر، افزایش تعداد فرزند ایدئال نشان‌دهنده رابطه مثبت معنی‌دار با گرایش به فرزندآوری بودند. همچنین در این مطالعه متغیرهای جنسیت، سن، سابقه کار، رتبه تولد فرد در خانواده، سن ازدواج با گرایش به فرزندآوری رابطه نشان ندادند. نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج، برنامه‌ریزی جهت تقویت موارد افزایش‌دهنده فرزندآوری توصیه می‌گردد. همچنین با توجه به وجود رابطه مثبت بین انتظار و نگرش بر گرایش به فرزندآوری، لزوم تقویت این دو عامل پیشنهاد می‌گردد.fa_IR
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherمعاونت بهداشت، امداد و درمان ناجاfa_IR
dc.relation.ispartofفصل‌نامه طب انتظامیfa_IR
dc.relation.ispartofJournal of Police Medicineen_US
dc.relation.isversionofhttps://dx.doi.org/10.30505/4.3.201
dc.subjectنگرشfa_IR
dc.subjectانتظارfa_IR
dc.subjectازدواجfa_IR
dc.subjectمجردfa_IR
dc.subjectپلیسfa_IR
dc.subjectگرایش به فرزندآوریfa_IR
dc.titleتعیین عوامل موثر برگرایش به فرزند آوری در پرسنل نیروی انتظامی تهران بزرگfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeپژوهشی اصيلfa_IR
dc.contributor.departmentاستاد آمار زیستی، گروه آمار زیستی، دانشکده علوم پزشکی، دانشگاه تربیت مدرس تهران، تهران، ایران.fa_IR
dc.contributor.departmentاستادیار آمار زیستی، گروه آمار زیستی، دانشکده علوم پزشکی، دانشگاه تربیت مدرس تهران، تهران، ایران .fa_IR
dc.contributor.departmentکارشناس ارشد بهداشت، معاونت بهداشت امداد و درمان ناجا، تهران، ایران.fa_IR
dc.contributor.departmentدانشجوی دکتری آمار زیستی، گروه آمار زیستی، دانشکده علوم پزشکی، دانشگاه تربیت مدرس تهران، تهران، ایران .fa_IR
dc.citation.volume4
dc.citation.issue3
dc.citation.spage201
dc.citation.epage208


فایل‌های این مورد

فایل‌هااندازهقالبمشاهده

فایلی با این مورد مرتبط نشده است.

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد