روابط ساختاری ابعاد نابهنجار شخصیت با رفتار رانندگی با واسطه‌گری تنظیم هیجانی

Abstract

اهداف: گسترش روز‌افزون زندگی شهری- ماشینی سبب افزایش ترافیک شده است که علاوه بر کاهش سرعت جابه‌جایی، ضایعات جانی و مالی سنگینی بر جوامع تحمیل می‌نماید. هدف از این مطالعه، بررسی سهم هر یک از ابعاد نابهنجار شخصیتی در پیش‌بینی رفتار رانندگی با واسطه‌گری تنظیم هیجان بود. مواد و روش‌ها: این پژوهش توصیفی- همبستگی در کلیه رانندگان وسایل نقلیه عمومی و خصوصی شهر تبریز و آذرشهر در سال ۱۳۹۵ انجام شد. با روش نمونه‌گیری در دسترس ۳۰۰ راننده مرد انتخاب شدند. به منظور جمع‌آوری داده‌ها از پرسش‌نامه‌های رفتار رانندگی منچستر، تنظیم هیجان و ابعاد نابهنجار شخصیت استفاده شد. داده‌ها با استفاده از روش مدل‌یابی معادلات ساختاری توسط نرم‌افزار Lisrel ۸.۸۵ و SPSS ۲۰ مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته‌ها: ارزیابی مدل ساختاری با استفاده از روش مدل‌یابی معادلات ساختاری نشان داد که تمامی شاخص‌های برازش این مدل فرضی در محدوده برازش مناسب قرار داشت. ابعاد نابهنجار شخصیت به عنوان متغیر برون‌زا، به ترتیب با ضرایب استاندارد ۴۵/۰- (۸۱/۵-=t) و ۵۶/۰ (۰۳/۸=t) مؤثر بود. تنظیم هیجان نیز با ضریب استاندارد ۱۵/۰- (۱۲/۲-=t) بر رفتار رانندگی تأثیرگذار بود. نتیجه‌گیری: رفتار رانندگی تحت تأثیر ویژگی‌های شخصیتی و هیجانی است و تنظیم هیجانی پیش‌بینی‌کننده مناسبی برای رفتار رانندگی است.