اثربخشی دوره آموزش تکاور بر آمادگی بدنی، غلظت هورمون‌ تستوسترون و نسبت LH بر FSH

Abstract

اهداف: سطوح بالای آمادگی جسمانی برای افسران، امری ضروری محسوب می‌شود. این مطالعه میزان اثربخشی یک دوره ۸ هفته‌ای آموزش تکاور بر آمادگی جسمانی و غلظت هورمون‌ تستوسترون و نسبت هورمون لوئینه‌کننده به هورمون محرکه فولیکولی را بررسی کرد. مواد و روش‌ها: این پژوهش نیمه‌تجربی با طرح پیش‌آزمون- پس‌آزمون با گروه کنترل در کلیه دانشجویان سال دوم دانشگاه افسری امام علی(ع) در سال ۱۳۹۴ انجام شد. با استفاده از روش نمونه‌گیری در دسترس ۲۴ نمونه انتخاب و به‌صورت تصادفی در ۲ گروه ۱۲ نفره آزمایش و کنترل قرار داده شدند. به منظور گردآوری داده‌ها در سنجش میزان آمادگی بدنی از آزمون‌های نشستن و رسیدن، ۲۰ متر سرعت، چابکی‌سنج ۴ در ۹ متر و پرش سارجنت استفاده شد. اندازه‌گیری هورمون‌های موردنظر نیز با استفاده از آزمایش خون مرسوم انجام شد. تجزیه و تحلیل داده‌ها با استفاده از آزمون t مستقل در قالب نرم‌افزار SPSS ۲۱ انجام شد. یافته‌ها: طی دوره ۸هفته‌ای آموزش تکاور، غلظت هورمون تستوسترون ۲۵/۶۱% کاهش یافت (۰۰۱/۰=p). افزایش توان بی‌هوازی آزمودنی‌ها پس از دوره آموزش نیز معنادار بود (۱۴/۲=t؛ ۰۴۴/۰=p)؛ اگرچه در نسبت هورمون لوئینه‌کننده به محرکه فولیکولی و همچنین در شاخص‌های سرعت، چابکی و انعطاف‌پذیری آزمودنی‌ها، اثرگذاری معناداری مشاهده نشد (۰۵/۰p>). نتیجه‌گیری: دوره آموزش تکاور بر کاهش هورمون تستوسترون و افزایش توان بی‌هوازی سربازان مؤثر است.