عوامل انسجام حلقه‌های زنجیره تأمین بشردوستانه در بحران‌های طبیعی

Abstract

زمینه و هدف: اگرچه هر ساله در جهان بحران طبیعی متعددی رخ می‌دهد. اما وجود یک زنجیره تأمین بشردوستانه از اهمیت خاصی برخوردار است و باعث می‌شود. ارسال اقلام و کالاهای مورد نیاز به مشتریان اصلی که آسیب‌دیدگان و نیروهای امدادی دخیل در حوادث است، تسهیل گردد. هدف از این تحقیق معرفی عوامل انسجام در حلقه‌های زنجیره تأمین بشردوستانه است. روش: در این پژوهش که از نوع تحقیقات مروری است. برای معرفی عوامل انسجام در حلقه‌های زنجیره تأمین بشردوستانه از روش کتابخانه‌ای و جستجو در بیش از 20 مقاله داخلی و خارجی به همراه فیش‌برداری استفاده شده است و عوامل شناسایی شده بر اساس تئوری فناوری، سازمان، محیط (TOE) دسته‌بندی شده‌اند. یافته‌ها: با مطالعات انجام شده سه عامل اصلی سازمان، محیط و فناوری و چهارده شاخص از جمله مدیریت ارشد، منابع انسانی، ارزیابی، مدیریت کیفیت، لجستیک، استراتژی و برنامه ریزی، فرهنگ سازمانی، شرایط فرهنگی اجتماعی، شرایط حقوقی سیاسی، شرایط اقتصادی، فناوری محیطی، شرایط جغرافیایی، سیستم‌های اطلاعاتی، آموزش تکنولوژی در عملکرد زنجیره‌ی تأمین بشردوستانه اثر می‌گذارد. سپس هر یک از شاخص‌های فوق به تعدادی زیر شاخص تقسیم بندی شده‌اند که مجموعاً 65 زیر شاخص شناسایی شدند. نتایج: نتایج حاصل از این پژوهش نشان می‌دهد، وجود یک مدیریت بحران نیازمند یک زنجیره تأمین کارا و منسجم از اقدامات و فعالیت‌های همه سازمان‌های درگیر در بحران می‌باشد و وجود نقصی در هریک از عوامل شناسایی شده موجب از هم گسیختگی زنجیره تأمین بشردوستانه خواهد شد.