اثر توالی لرزه‌ای بر شکنندگی لرزه‌ای ساختمان‌های بتن‌آرمه دارای دیوار برشی منطبق با ویرایش‌های استاندارد 2800 ایران

Abstract

زمینه و هدف: برآورد میزان آسیب‌پذیری بافت‌های شهری در رویدادهای لرزه‌ای بعد از یک زلزله بزرگ (پس لرزه‌ها) در تصمیم‌گیری‌ها و مدیریت بحران پس از زلزله بسیار مهم است. به این منظور لازم است آسیب‌پذیری ساختمان‌ها در اثر وقوع رویدادهای متوالی محاسبه و در محاسبات برآورد آسیب پذیری در اثر پس لرزه‌های احتمالی آتی مورد استفاده قرار گیرند. در این مقاله شکنندگی لرزه‌ای ساختمان‌های بتن آرمه دارای دیوار برشی تحت اثر رویداد دوم از یک توالی‌های لرزه‌ای محاسبه می شود. روش: ساختمان‌های مورد نظر دارای 4، 8 و 15 طبقه هستند. برای تحلیل‌های غیرارتجاعی از نرم‌افزار اپنسیس استفاده شده است. از نگاشت‌های بیست توالی لرزه‌ای که در مطالعات معتبر پیشین معرفی شده‌اند به این منظور بهره‌برده شده است. منحنی‌های شکنندگی لرزه‌ای برای سطح عملکرد فروریزش پس از انجام تحلیل‌های تاریخچه زمانی غیرخطی فزاینده برآورد شده‌اند. برای این کار مدل‌های عددی سازه‌های مورد مطالعه پس از تجربه‌ی آسیب در رویداد اول تحلیل شده‌اند. یافته ها: در نتایج ضمن ارائه‌ی شکنندگی لرزه‌ای قاب‌های بتن آرمه دارای دیوار برشی و اثر شدت رویداد اول بر این پارامتر، به بررسی روند تغییر این شاخص در اثر تغییر استاندارد 2800 ایران در سه ویرایش اخیر پرداخته شده است. نتایج این بررسی نشان می دهد که احتمال خرابی قاب های مورد بررسی تحت رویداد دوم در صورتی که قاب تحت رویداد اول دچار آسیب شده باشد، به مقدار قابل توجهی افزایش می یابد. نتیجه گیری: بررسی تاثیرات پس لرزه بر سازه های آسیب دیده تحت زلزله اصلی به منظور مدیریت ریسک و کاهش آسیب ها بسیار با اهمیت می باشد. نتایج این مطالعه نشان داد که با افزایش شدت خرابی ناشی از زلزله اصلی، احتمال فروریزش سازه تحت پس لرزه به مقدار قابل توجهی افزایش می یابد. از طرفی انتخاب روش طراحی با ویرایش های اخیر دستورالعمل لرزه ای ایران در کاهش خسارت های ناشی از پس لرزه ها تاثیر به سزایی دارد.