نقش و جایگاه لجستیک در مدیریت بحران: مطالعهء موردی زلزلهء کرمانشاه

Abstract

زمینه و هدف: در طی سال­های گذشته، نواحی متعددی از کشور تحت تأثیر بحران­ های محیطی نظیر سیل و زلزله قرار گرفته­ اند. تعداد زیاد و حجم تخریبی آن­ها، نیاز به مدیریت صحیح این بحران­ها و چگونگی انسجام در بین عوامل مدیریتی را افزایش داده است. لجستیک و مدیریت آن یکی از مهم­ترین عوامل محسوب می­شود. این تحقیق، به بررسی اهمیت و جایگاه مدیریت لجستیک در هنگام بروز بحران و ارائه ­­ی راهبردهای مناسب در این زمینه می­پردازد. هدف اصلی در این تحقیق، بررسی ادبیات نظری در خصوص توصیف شیوه ­های رایج و دیدگاه ­های تحقیقی در مورد مدیریت لجستیک در زمان بحران است. این تحقیق، جهت­ ها و دیدگاه­ هایی را برای تحقیقات آتی در زمینه­ ی مدیریت لجستیک هنگام بحران فراهم می­ آورد. قلمرو این تحقیق به زلزله­ ی 7.2 ریشتری در آبان­ماه 1396 در کرمانشاه تعریف می­شود. روش: این پژوهش از نظر هدف کاربردی و نحوه­ ی گردآوری داده ­ها از نوع پژوهش­های توصیفی (کیفی) می­باشد. تحقیق کیفی برای درک و تبیین پدیده‌های پیچیده اجتماعی از داده‌های کیفی نظیر داده‌های حاصله از مصاحبه، مشاهده مشارکتی، مستندات، پرسشنامه و ... استفاده می‌کند. پیدایش تحقیق کیفی به وجود عامل انسانی مربوط می­شود. یافته ها: بررسی­ های انجام شده و تحلیل محتوایی مصاحبه ­های انجام شده، نشان داد که لجستیک در زمینه مدیریت بحران به­ خصوص در رابطه با زلزله نقش بسزایی دارد. به ­دلیل همین نقش برجسته در بحران زلزله، لجستیک می­تواند تأثیر قابل­ توجهی در موفقیت اقدمات انجام شده در خصوص مدیریت بحران داشته باشد. نتیجه گیری: بر این اساس، اقدامات لجستیکی در بحران­هایی نظیر زلزله، فعالیت­هایی نظیر تأمین تجهیزات، انبارداری و نگه­داری، مدیریت ناوگان، حمل و نقل ابزار و مواد و افراد، مدیریت دارایی­ها، مدیریت امکانات، امنیت، مدیریت اطلاعات و ارتباطات را شامل می­شود.