کاهش آسیب پذیری سکونتگاه های غیر رسمی محله فرحزاد در برابر زلزله احتمالی تهران

Abstract

زمینه و هدف؛ افزایش آسیب پذیری شهرها باعث خسارات و تلفات جانی و مالی زیادی می شود، این موضوع در سکونتگاه های غیررسمی با توجه به ویژگی های ساخت و شکل گیری این سکونتگاه ها از درجه و شدت آسیب پذیری بیشتری برخوردار هستند. هدف پژوهش بررسی و تحلیل نقش شاخص­های کالبدی در کاهش آسیب­پذیری سکونتگاه های غیررسمی در برابر زلزله با رویکرد مقاوم سازی ساختمان ها در محدوده محله فرحزاد شهر تهران می باشد. روش؛ روش پژوهش، از نوع توصیفی- تحلیلی است تحقیق حاضر بر حسب هدف از نوع تحقیقات کاربردی است . برای تعیین میزان آسیب پذیری کالبدی از مدل AHP، و سیستم اطلاعات جغرافیایی(GIS) استفده شده است. یافته ها؛ و به منظور سنجش میزان آسیب­پذیری کالبدی، هفت معیار معیار (عمر بنا، کیفیت بنا، مساحت قطعات تفکیکی، عرض معابر، تعداد طبقات، نوع مصالح) انتخاب شده است. در ادامه پژوهش میزان آسیب پذیری محله فرحزاد براساس هر یک از شاخص ها کالبدی محاسبه شده است. نتیجه گیری؛ نتایج این پژوهش نشان می دهد که بالغ بر 49 درصد از ابنیه محله فرحزاد در پهنه با آسیب پذیری بالا قرار گرفته اند. همچنین حدود 22 درصد از ابنیه محله مذکور در پهنه ای با آسیب پذیری بسیار بالا قرار گرفته اند. این آمار نشان می دهد که محله مذکور در برابر زلزله بسیار آسیب پذیر بوده و باید در این زمینه اقدامات اساسی صورت گیرد.