نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorمحمدی, احدfa_IR
dc.contributor.authorدباغی, پرویزfa_IR
dc.contributor.authorاحمدی طهور سلطانی, محسنfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-24T01:01:44Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-14T01:01:44Z
dc.date.available1399-08-24T01:01:44Zfa_IR
dc.date.available2020-11-14T01:01:44Z
dc.date.issued2020-01-01en_US
dc.date.issued1398-10-11fa_IR
dc.identifier.citation(2020). EBNESINA, 21(4), 25-33.en_US
dc.identifier.issn1735-9503
dc.identifier.issn2645-4653
dc.identifier.urihttp://ebnesina.ajaums.ac.ir/article-1-729-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/656071
dc.description.abstractمقدمه: در جوانان و نوجوانان رفتارهای خودآسیب‌رسان دیده می‌شود. هدف از انجام این پژوهش، تعیین میزان اثر بخشی رفتار درمانی دیالکتیکی بر کاهش رفتارهای خودآسیب‌رسان سربازان دارای سابقه خودزنی در یک واحد نظامی بود. روش بررسی: این مطالعه نیمه آزمایشی و از نوع پیش آزمون-پس آزمون با گروه گواه همراه با مرحله پیگیری بود. جهت نمونه‌گیری، از بین سربازان دارای سابقه خودآسیبی، تعداد 20 نفر به‌عنوان نمونه آماری به روش نمونه‌گیری تصادفی انتخاب شدند و پس از انجام بررسی‌های اولیه توسط پژوهشگر در خصوص دارا بودن معیارهای ورود به پژوهش، جهت شرکت در تحقیق انتخاب گردیدند. از پرسشنامه رفتارهای خودآسیبی گراتز جهت جمع‌آوری اطلاعات در پیش آزمون و پس آزمون استفاده شد. بعد از اجرای پیش آزمون، گروه آزمایش تحت درمان برنامه رفتار درمانی دیالکتیکی به‌صورت گروهی قرار گرفت. این برنامه در 12 جلسه 90 دقیقه‌ای و هفته‌ای 2 جلسه اجرا شد. یافته‌ها : نتایج نشان داد که برنامه رفتار درمانی دیالکتیکی به روش گروهی بر کاهش رفتارهای خودآسیب‌رسان سربازان دارای سابقه خودزنی در یک واحد نظامی با سطح معنی‌داری 04/0p= مؤثر بود. همچنین رفتار درمانی دیالکتیک بر کاهش کارکردهای درون فردی و بین فردی رفتار‌های خودآسیب رسان سربازان دارای سابقه خودزنی مؤثر بود. بحث و نتیجه‌گیری: نتایج حاصل از این تحقیق نشان داد که برنامه رفتار درمانی دیالکتیک به روش گروهی بر کاهش رفتار‌های خودآسیب رسان در سربازان دارای سابقه خودزنی مؤثر است.fa_IR
dc.format.extent677
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherاداره‌ی‌ بهداشت‌، امداد و درمان‌ نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایرانen_US
dc.relation.ispartofEBNESINAen_US
dc.relation.ispartofابن سيناfa_IR
dc.subjectرفتار درمانی دیالکتیکfa_IR
dc.subjectرفتار‌های خودآسیب رسانfa_IR
dc.subjectسربازانfa_IR
dc.subjectنظامیانfa_IR
dc.subjectتخصصيfa_IR
dc.titleاثر بخشی رفتار درمانی دیالکتیکی بر کاهش رفتارهای خودآسیب‌رسان سربازان دارای سابقه خودزنیfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeكاربرديfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه علوم پزشکی آجا، دانشکده پزشکی، گروه روانشناسی بالینی،fa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه علوم پزشکی آجا، دانشکده پزشکی، گروه روانشناسی بالینی، تهران، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه علوم پزشکی بقیه‌الله(عج)، مرکز تحقیقات علوم رفتاری، گروه روانشناسی، تهران، ایرانfa_IR
dc.citation.volume21
dc.citation.issue4
dc.citation.spage25
dc.citation.epage33


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد