تأثیر یک دوره تمرین منتخب مقاومتی استقامتی همراه با مکمل ال­سیترولین مالات بر فاکتورهای رشد فیبروبلاست (FGF) و اندوتلیال عروق (VEGF) و خستگی در بدنسازان جوان

Abstract

مقدمه: سیترولین مالات یک مکمل آلفا آمینو اسید غیرضروری و حاصل اکسیداسیون آرژنین است و ممکن است موجب تغییراتی در ساز و کار ایمنی، قلبی عروقی و رگ‌زایی همچنین کاهش درک خستگی تمرین شود. هدف از این تحقیق بررسی تأثیر یک دوره تمرین منتخب مقاومتی استقامتی همراه با مصرف مکمل ال سیترولین مالات بر فاکتور رشد فیبروبلاست (FGF)، فاکتور رشد اندوتلیال عروق (VEGF) و میزان خستگی در بدنسازان جوان بود. روش بررسی: در یک پژوهش نیمه تجربی، 40 نفر از پسران عضو باشگاه‌های بدنسازی با روش تصادفی ساده برگزیده شدند و به چهار گروه کنترل، تمرین، مکمل، و تمرین+مکمل تقسیم شدند. ال سیترولین مالات به میزان3000 میلی گرم سه وعده در روز توسط گروه‌های مکمل مصرف شد. پروتکل تمرینی شامل 12 هفته، هر هفته 4 جلسه با شدت 55-50% حداکثر بیشینه و به مدت 75 دقیقه توسط گروه‌های تمرین انجام شد. غلظت VEGF و FGF (نمونه خون) و درک خستگی (توسط مقیاس بورگ) در ابتدا و انتهای دوره اندازه‌گیری شد. یافته‌ها : نتایج تحلیل واریانس نشان داد تمرین مقاومتی استقامتی و مصرف سیترولین مالات سبب افزایش معنادار VEGF و FGF و همچنین کاهش درک سختی تمرین در گروه تمرین+مکمل نسبت به گروه مکمل، تمرین و بدون تمرین-مکمل شده است (05/0p≤). اما آزمون بونفرونی تفاوت معنادار را فقط در VEGF تأیید کرد. بحث و نتیجه‌گیری: مصرف سیترولین مالات همراه تمرین مقاومتی استقامتی با افزایش VEGF و FGF موجب تقویت رگزایی و فعالیت قلبی عروقی شده و احتمالاً با کاهش درک سختی تمرین به بهبود عملکرد ورزشی کمک می‌کند.