بررسی تأثیر سرمایه روانشناختی بر فرسودگی شغلی پرستاران در یک بیمارستان نظامی شهر تهران

Abstract

مقدمه: سرمایه روانشناختی یکی از موضوعات جدیدی است که بر توانمندی‌ها و داشته‌های فرد تأکید می‌کند و به موضوعات مثبت زندگی بشر می‌پردازد و سعی می‌کند با نگاهی علمی و عملی، حضور این مؤلفه‌های مثبت را در زندگی بشر هموارتر سازد. با توجه به گسترش روز افزون رویکرد سرمایه روانشناختی در سازمان‌ها، مقاله حاضربه بررسی تأثیر سرمایه روانشناختی بر فرسودگی شغلی پرستاران در یک بیمارستان نظامی شهر تهران پرداخته است.

روش بررسی: در یک پژوهش توصیفی- پیمایشی، 150 نفر از پرستاران یک بیمارستان نظامی که در سال1394مشغول به‌کار بودند، به روش نمونه‌گیری تصادفی ساده وارد مطالعه شدند. برای جمع‌آوری داده‌ها از پرسشنامه سرمایه روانشناختی لوتانز و پرسشنامه فرسودگی شغلی مسلش استفاده شد. داده‌های پژوهش با نرم‌افزار SPSSو آمار توصیفی و استنباطی مورد تحلیل قرار گرفتند.

یافته‌ها: نتایج نشان داد که خودکارآمدی، امیدواری و تاب آوری بر فرسودگی شغلی تأثیر داشت. متغیر امیدواری با ضریب بتای استاندارد شده (526/0) بیشترین سهم را در تغییرات فرسودگی شغلی داشت و متغیر خودکارآمدی با ضریب بتای استاندارد شده (357/0) کمترین سهم را در تغییرات فرسودگی شغلی داشت.

بحث و نتیجه‌گیری: سرمایه روانشناختی می‌تواند راه‌کار اجرایی مناسبی جهت کاهش فرسودگی شغلی باشد. لذا پیشنهاد می‌شود مسئولین نهادها و سازمان‌ها بیشتر از پیش در جریان اهمیت و نقش آن قرار بگیرند تا از طریق ارتقای سرمایه روانشناختی، فرسودگی شغلی را کاهش دهند.