کاربرد روان‌شناسی در گزینش داوطلبان خلبانی

Abstract

هر حرفه علاوه بر فعالیت‌های کاری توالی‌ای از نگرش‌ها و رفتارهاست که با کار پیوند دارد و به کل تجربه زندگی ما مربوط می‌شود. حرفه‌ای مثل خلبانی نیز تلفیقی از شخصیت با فعالیت‌های کاری است. هر اندازه شخصیت خلبان با فعالیت‌های کاری او انطباق بیشتری داشته باشد، حرفه‌ی وی دارای بازده مطلوب‌تری خواهد بود. این نکته هسته‌ی کار روان‌شناسان در حوزه‌ی ارزیابی و گزینش خلبانان است. ارزیابی روانی داوطلبان پرواز بایستی دو موضوع را مشخص نماید: نداشتن هرگونه بیماری روانی و کیفیت انگیزش برای پرواز. به بیان دیگر چه کسی می‌تواند پرواز کند و چه کسی می‌خواهد پرواز کند. نخستین هدف؛ یعنی مطمئن شدن از نبود اختلالات روانی توسط روان‌پزشکان صورت می‌گیرد و دومین هدف؛ یعنی کیفیت و سطح انگیزش، توسط روان‌شناسان انجام می‌پذیرد. بطور کلی مراحل ارزیابی روانی و گزینش شامل این موارد است: مصاحبه مقدماتی، ارزیابی روان‌پزشک، آزمون‌های استعداد و عصب روان‌شناختی، مصاحبه سازمان یافته و آزمون‌های شخصیت و سازگاری روانی.