بررسی خستگی و فرسودگی شغلی میان پرستاران نظامی نوبتکار بخش اورژانس با شیفت‌های 12 ساعته

Abstract

مقدمه‌: خستگی و فرسودگی شغلی می‌توانند بر سلامت شغلی پرستاران و همچنین مراقبت از بیماران تأثیر منفی داشته باشند. مطالعه حاضر با هدف بررسی خستگی و فرسودگی شغلی در پرستاران اورژانس نوبتکار در دو بیمارستان نظامی انجام شد. روش بررسی: جهت اندازه‌‌گ‌یری خستگی و فرسودگی شغلی به ترتیب از پرسشنامه خستگی چند بُعدی MFI و فرسودگی شغلی ماسلاچ (MBI) استفاده گردید. داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار SPSS و آزمونهای آماری همبستگی پیرسون در سطح معنی‌داری کمتر از 05/0 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته‌ها: در مجموع 110 پرستار نظامی در این مطالعه شرکت کردند. یافته‌های این پژوهش نشان داد خستگی عمومی و کاهش فعالیت به ترتیب بیشترین و کمترین نمرات ابعاد خستگی را به خود اختصاص داده‌اند. نتایج حاکی از آن است بیش از 60% پرستاران دارای کیفایت شخصی و مسخ شخصیت کمی هستند. ارتباط آماری معناداری بین خستگی و فرسودگی شغلی یافت شد (05/0>p). بحث‌ و نتیجه‌گیری: به منظور کاهش خستگی و فرسودگی شغلی مداخلات ارگونومی (آموزش، نوبتکاری، تجهیزات حمل و نقل بیماران و... ) توصیه می‌گردد.