نگاهی به باسیلوس آنتراکس به عنوان عامل سلاح بیولوژیک

Abstract

مقدمه: تجزیه و تحلیل‌های جامعه شناختی نشانگر این مهم است که بیوتروریسم یکی از تهدیدهای اصلی قرن 21 در جامعه امروزی می‌باشد. استفاده از سلاح‌های بیولوژیک نادر و در عین حال دارای سابقه‌ای طولانی است. به تازگی آنتراکس به عنوان یکی از سلاح‌های بیولوژیک قدرتمند، مورد توجه بسیاری از کارشناسان می‌باشد. روش بررسی : در این مطالعه کلمات کلیدی Bioterrorism، Anthrax و Biological weapon با استفاده از موتورهای جستجوگر اینترنتی Pubmed و Google طی سالهای 1990 تا 2013 جستجو شد. یافته‌ها: آنتراکس باکتری گرم مثبتی است که قادر به ایجاد انواع سیاه زخم پوستی، استنشاقی و گوارشی می‌شود. اخیراً نوع چهارمی از آنتراکس پوستی در معتادان تزریقی با عفونت شدید بافت نرم گزارش شده است. آنتراکس پوستی در عین حالی‌که شایعترین نوع می‌باشد ولی به علت سیرکلینیکی واضح و شناسایی به موقع عوارض اندکی دارد. آنتراکس استنشاقی بیشترین میزان ناتوانی و مرگ را به دنبال دارد. علائم کلینیکی معمولاً در دو مرحله بیان می شود. علائم کلینیکی مشابه در مراحل اولیه بین انواع بیماری گاهی منجر به شناسایی دیررس انواع گوارشی، استنشاقی و تزریقی می‌شود. بنابراین به محض مشکوک شدن به سیاه زخم تشخیص با رنگ‌آمیزی گرم و کشف عامل بیماری‌زا از خون یا بافت‌های آلوده و به‌دنبال آن با تست‌های تأییدی مثل PCR داده می‌شود. قدم اساسی برای درمان بیماری آنتراکس استفاده از آنتی‌بیوتیک‌ها و همچنین آنتی‌توکسین، کورتیکواستروئید، تهویه مکانیکی و همچنین واکسیناسون به عنوان درمان کمکی می‌باشد. بحث و نتیجه‌گیری: پیشرفت در تشخیص، واکسن مناسب، پروفیلاکسی بعد از تماس، کنترل عفونت و آلوده‌زدایی ابزار اصلی در مهار سلاح‌های بیولوژیک قدرتمند است. برای حصول اطمینان از پاسخ مناسب سیستم‌های مراقبتی و بهداشت عمومی، لازم است دولت با ایجاد ذخایر دارویی و بهبود زیرساخت‌های بهداشت عمومی، گسترش پاسخ در وضعیت‌های اضطراری را فراهم نماید.