نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorاصغری, علی اکبرfa_IR
dc.contributor.authorآذرنیا, مهنازfa_IR
dc.contributor.authorمیرنجفی زاده, سید جوادfa_IR
dc.contributor.authorجوان, محمدfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-23T22:48:27Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-13T22:48:27Z
dc.date.available1399-08-23T22:48:27Zfa_IR
dc.date.available2020-11-13T22:48:27Z
dc.date.issued2012-04-01en_US
dc.date.issued1391-01-13fa_IR
dc.identifier.citationاصغری, علی اکبر, آذرنیا, مهناز, میرنجفی زاده, سید جواد, جوان, محمد. (1391). اثر آگونیست انتخابی گیرنده آدنوزینی A1 بر روند تخریب و ترمیم میلین القاء شده با لیزولستین در عصب و کیاسمای بینایی موش صحرایی. دوماه نامه علمي ـ پژوهشي فيض, 16(1), 1-8.fa_IR
dc.identifier.issn1029-7855
dc.identifier.issn2008-9821
dc.identifier.urihttp://feyz.kaums.ac.ir/article-1-1366-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/646408
dc.description.abstractسابقه و هدف: به دنبال دمیلیناسیون CNS، رمیلیناسیون اتفاق می افتد، اگرچه این فرآیند در آسیبهای مزمن مانند بیماری ام اس غالبا با شکست روبه رو می شود. در فرآیند رمیلیناسیون سلول های پیش ساز الیگودندروسیتی غلاف جدیدی از میلین در اطراف آکسون دمیلینه ایجاد می کنند. این تحقیق سعی در بررسی اثر آگونیست آدنوزین رسپتور A1بر دمیلیناسیون و رمیلیناسیون عصب و کیاسمای بینایی پس از تزریق با لیزولستین در موش صحرایی دارد. مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی لیزولستین به ناحیه کیاسمای بینایی سه گروه 6 تایی از موش های صحرایی تزریق شد. گروه کنترل در روزهای متفاوت پس از تزریق لیزولستین، ACSFدریافت کردند. دو گروه از حیوانات در روزهای 0 تا 14 و 14 تا 28 پس از آسیب، آگونیست گیرنده آدنوزینی CHA) A1) دریافت کردند. سطح رمیلیناسیون و دمیلیناسیون با استفاده از ثبت VEP (پتانسیل برانگیخته بینایی) از سطح جمجمه ارزیابی شد. نتایج: بیش ترین میزان دمیلیناسیون در روز 7 پس از تزریق لیزولستین اتفاق افتاد و به تدریج تا روز 28 کاهش معنی دار یافت. تاخیر موج P (اولین جزء پایین رو) نیز در روز 7 افزایش معنی دار یافت و به تدریج طی روزهای 7-28 پس از آسیب به صورت معنی داری کاهش نشان داد. CHA در طول روزهای 0 تا 14 میزان دمیلیناسیون را کاهش داده و در فاز رمیلیناسیون روزهای 14 تا 28 CHA قادر بود سطح رمیلیناسیون را به صورت معنی دار افزایش دهد.نتیجه گیری: تزریق CHA اثرات لیزولستین بر موج VEP را معکوس می کند. کاهش دمیلیناسیون و افزایش فرایند رمیلیناسیون توسط CHA ممکن است از طریق افزایش تکثیر سلول های پیش ساز الیگودندروسیت و تمایزشان به الیگودندروسیت های میلینه کننده میانجی گری شود.fa_IR
dc.format.extent240
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی کاشانfa_IR
dc.relation.ispartofدوماه نامه علمي ـ پژوهشي فيضfa_IR
dc.relation.ispartofFeyz Journal of Kashan University of Medical Sciencesen_US
dc.subjectدمیلیناسیونfa_IR
dc.subjectرمیلیناسیونfa_IR
dc.subjectبیماری ام اسfa_IR
dc.subjectCHAfa_IR
dc.subjectVEPfa_IR
dc.subjectسلول های پیش ساز الیگودندروسیتfa_IR
dc.subjectسلول های بنیادی عصبیfa_IR
dc.subjectموش صحراییfa_IR
dc.subjectعمومىfa_IR
dc.titleاثر آگونیست انتخابی گیرنده آدنوزینی A1 بر روند تخریب و ترمیم میلین القاء شده با لیزولستین در عصب و کیاسمای بینایی موش صحراییfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeپژوهشيfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه تربیت مدرسfa_IR
dc.citation.volume16
dc.citation.issue1
dc.citation.spage1
dc.citation.epage8


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد