ارزیابی اثر داروی آرتمتر بر بهبودی زخم ایجاد شده بر اثر لیشمانیا ماژور

Abstract

سابقه و هدف: لیشمانیوز جلدی یکی از معضلات مهم بهداشتی در ایران می‌باشد. با توجه به اهمیت بیماری و مقاومت داروهای شیمیایی در درمان آن، این مطالعه به‌منظور تاثیر داروی گیاهی آرتمتر بر زخم ناشی از لیشمانیا ماژور صورت گرفت. مواد و روش‌ها: این مطالعه تجربی بر روی 25 موش Balb/c در 5 گروه شامل گروه‌های درمان با آرتمتر (دو گروه پماد و تزریقی)، گروه تحت درمان با گلوگانتیم و دو گروه کنترل صورت پذیرفت. موش‌هایی که با لیشمانیا ماژور سویه استاندارد (MRHO/IR/75/ER) آلوده شده بودند، دو هفته تحت درمان قرار گرفته و در پایان قطر زخم آنها بررسی شد.نتایج: در گروه موش‌های آلوده تحت درمان با داروی آرتمتر به فرم پماد، میانگین قطر زخم از294/1 سانتی‌متر به 214/0 سانتی‌متر کاهش پیدا کرد و با گروه آلوده بدون درمان از روز پنجم تا انتهای درمان دارای اختلاف معنی‌دار بود (05/0>P). در گروه آلوده تحت درمان با داروی آرتمتر به فرم تزریقی میانگین قطر زخم از 913/0 سانتی‌متر به 256/0 سانتی‌متر کاهش پیدا کرد که از روز چهارم تا انتهای درمان، با گروه آلوده بدون درمان دارای اختلاف معنی‌دار ‌بود (05/0>P). هم‌چنین، مقایسه قطر زخم‌ها نشان داد که از روز پنجم تا انتهای درمان گروه آلوده تحت درمان با گلوکانتیم با گروه آلوده بدون درمان دارای اختلاف معنی‌داری می‌باشد (‌05/0>P). نتیجه‌گیری: استفاده از داروی آرتمتر به روش پماد در کاهش قطر زخم ناشی از لیشمانیا ماژور موثر بوده و با توجه به تجویز آسان و عدم احساس درد به هنگام تجویز آن توصیه می‌شود.