بررسی تغییرات بیومکانیک ستون فقرات در اثر روند دژنراسیون دیسک های بین مهره ای

Abstract

سابقه و هدف: روند دژنراسیون در اثر مرور زمان تمام اندام­ های بدن را تحت تاثیر قرار می ­دهد و دیسک ­های بین مهره­ای نیز از این قائده مستثنی نیستند. دژنراسیون دیسک بین مهره­ای مهمترین علت دردهای کمر در انسان است، لذا آگاهی از تغییرات بیومکانیک ناشی از آن اهمیت ویژه­ای دارد. مواد و روش ­ها: در این مطالعه مقطعی تمام بیمارانی که به­ دلیل کمردرد به کلینیک ستون فقرات بیمارستان باهنر شهر کرمان مراجعه کرده بودند و حداقل یک ماه درمان برای آن­ ها ناموفق بوده، وارد شدند. جهت تشخیص و درمان، رادیوگرافی ­های ایستاده ستون فقرات به ­صورت روبه ­رو و نیم­ رخ فلکشن-اکستنشن و نیز ام­ آرآی درخواست می­ شد. میزان ترنسلیشن و روتیشن در صفحه ساجیتال و هم­ چنین ارتفاع قدامی و خلفی دیسک بر حسب گرید­های مختلف دژنراسیون ارزیابی می ­گردید. نتایج: شدت دژنراسیون دیسک با افزایش سن نسبت مسقیم داشت. با پیشرفت دژنراسیون ارتفاع دیسک بین مهره­ای در قدام و خلف کاهش پیدا می­ کرد. با افزایش گرید دژنراسیون میزان جابه ­جایی و چرخش در صفحه ساجیتال کاهش یافته بود و شدت این کاهش با ارتفاع خلفی دیسک ارتباط مستقم داشت. نتیجه­ گیری: روند دژنراسیون با افزایش سن تشدید می­ گردد و با افزایش شدت دژنراسیون در سگمان­ های حرکتی ستون فقرات فضای دیسک به­ طور پیش­رونده کاهش می ­یابد؛ به دنبال آن حرکات ترنسلیشنی و روتیشنی ستون فقرات کاهش پیدا می­ کنند، به­ طوری­ که گرید 3 دژنراسیون را می ­توان معادل فاز رسیدن به ثبات سگمان حرکتی دانست.