بررسی توافق گازهای خون شریانی و وریدی در بیماران تحت تهویه مکانیکی بستری در واحد مراقبت های ویژه

Abstract

سابقه و هدف: نمونه‌گیری از خون شریانی جهت کسب اطلاعات در رابطه با اکسیژناسیون، ونتیلاسیون و وضعیت اسید و باز در بیماران بدحال یا بیماران ریوی، استاندارد طلایی می باشد. با توجه به نیاز به مهارت بالا برای نمونه گیری از شریان و عوارض ناشی از آن، نمونه‌گیری وریدی می تواند جایگزین مناسبی برای آن باشد. این مطالعه به منظور بررسی امکان جایگزینی گازهای خون وریدی با شریانی در بیماران تحت تهویه مکانیکی بستری در بخش ICU انجام شد. مواد و روش ها‌: در این مطالعه مقطعی از کلیه بیماران بستری در بخش ICU و تحت ونتیلاسیون مکانیکی، نمونه گازهای خون شریانی (ABG) و بلافاصله از دست دیگر نمونه گازهای خون وریدی (VBG) گرفته شد؛ مقادیر pH، PCO2، HCO3، PO2، SaO2و BE هر دو نمونه توسط دستگاه آنالیزور گازهای خون شریانی محاسبه شد. داده ها با استفاده از آزمون t زوجی مقایسه شده و سپس ضریب همبستگی محاسبه شد.نتایج: تعداد 102 بیمار بستری در بخش ICU و تحت ونتیلاسیون مکانیکی شامل 70 نفر مرد (69 درصد) و 32 نفر زن (31 درصد) مورد مطالعه قرار گرفتند. در مقایسه مقادیر شریانی و وریدی، ضریب همبستگی پیرسون (R) و سطح معناداری آن (P) به شرح زیر به دست آمد: pH (801/0، <000/1)، PCO2 (835/0، <000/1)، HCO3 (768/0، 369/0)، PO2 (287/0، <000/1)، O2 Saturation (317/0، <000/1)، Base excess (810/0، 011/0).نتیجه‌گیری: هرچند آنالیز گازهای خون وریدی به خصوص در رابطه با PH، PCO2، HCO3 وBE از همبستگی معنا داری با گازهای خون شریانی بر خوردار است، ولی با توجه به حدود توافق به دست آمده و از آنجایی که موارد همبستگی حاصله خیلی بالا نبوده، جایگزینی آن در بیماران تحت تهویه مکانیکی در واحد های مراقبت ویژه توصیه نمی شود.