بررسی اثر گلوکز، شیر مادر و کرم لیدوکائین بر روی درد حاد ناشی از خونگیری در نوزادان ترم

Abstract

سابقه و هدف: شواهد نشان می‌دهد که نوزادان درد را حس می‌کنند و حتی ممکن است حساسیت آنها به درد و اثرات درازمدت ناشی از آن بیش از شیرخواران بزرگتر باشد. شایع‌ترین فرآیند دردناک در نوزادان انجام خونگیری است. راه‌های متفاوتی برای تسکین درد حاد در نوزادان وجود دارد. هدف از انجام این مطالعه، مقایسه اثر سه روش درمانی شیر مادر؛ کرم لیدوکائین و گلوکز 33 درصد در تسکین درد حاد ناشی از خونگیری در نوزادان ترم بستری در بیمارستان شهید بهشتی و شهید شبیه‌خوانی کاشان بود. مواد و روش‌ها: مطالعه به روش کارآزمایی‌ بالینی روی 120 نوزاد ترم انجام شد. تمام نوزادان در شرایط بالینی پایدار و یکسانی بودند. نوزادان به طور تصادفی در چهار گروه قرار گرفتند (هر گروه 30 نفر). گروه اول (شاهد) بدون درمان خاصی تحت خونگیری قرار گرفتند. در گروه دوم پس از مصرف cc 2 شیر مادر، ‌در گروه سوم پس از مصرف cc 2 محلول گلوکز 33 درصد و در گروه چهارم پس از مصرف موضعی کرم لیدوکائین خونگیری انجام شد. هم زمان با سوزن زدن امتیاز DAN و مدت زمان گریه اندازه‌گیری و ثبت شد. در پایان داده‌ها مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته‌ها: زمان گریه (میانگین ± انحراف استاندارد) در چهار گروه شاهد، شیر مادر، ‌کرم لیدوکائین و گلوکز 33 درصد به ترتیب عبارت بود از:‌ 97/45 ± 33/65، 78/35 ± 83/48، 65/16 ± 60/18 و 19/23 ± 67/24 (0001/0 P< ). امتیاز DAN در چهار گروه با استفاده از آزمون کروسکال ـ والیس مورد مقایسه قرار گرفت و تفاوت از نظر آماری معنی‌دار بود (0001/0 P< ). نتیجه‌گیری و توصیه‌ها: محلول گلوکز و کرم لیدوکائین هر دو باعث کاهش شدت درد و مدت زمان گریه می‌شوند، البته به دلیل سالم‌تر بودن، محلول گلوکز توصیه می‌شود.