| dc.contributor.author | نوروزی, جمیله | fa_IR |
| dc.contributor.author | فلاحتی, مهربان | fa_IR |
| dc.contributor.author | تاجی, ابراهیم | fa_IR |
| dc.date.accessioned | 1399-08-23T22:47:06Z | fa_IR |
| dc.date.accessioned | 2020-11-13T22:47:06Z | |
| dc.date.available | 1399-08-23T22:47:06Z | fa_IR |
| dc.date.available | 2020-11-13T22:47:06Z | |
| dc.date.issued | 1999-07-01 | en_US |
| dc.date.issued | 1378-04-10 | fa_IR |
| dc.identifier.citation | نوروزی, جمیله, فلاحتی, مهربان, تاجی, ابراهیم. (1378). بررسی عوامل باکتریایی و قارچی مولد زخم های پوستی و مقاومت دارویی آنها در کودکان کمتر از 10 سال در استان گلستان طی سال 1377. دوماه نامه علمي ـ پژوهشي فيض, 3(2), 30-37. | fa_IR |
| dc.identifier.issn | 1029-7855 | |
| dc.identifier.issn | 2008-9821 | |
| dc.identifier.uri | http://feyz.kaums.ac.ir/article-1-509-fa.html | |
| dc.identifier.uri | https://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/646284 | |
| dc.description.abstract | سابقه و هدف: با توجه به شیوع زخم های پوستی، گزارش های متفاوت از عوامل مولد آن، مقاومت دارویی آن ها و نگرانی از آلودگی عفونت زخم های پوستی در منطقه آب و هوای گرم و مرطوب استان گلستان، این تحقیق به منظور شناسایی میکروارگانیسم های باکتریایی و قارچی مولد زخم های پوستی و مقاومت دارویی آن ها، در کودکان کمتر از 10 سال مراجعه کننده به مطب پزشکان در سه شهرستان طی سال 1377 انجام گرفت. مواد و روش ها: پژوهش حاضر به روش توصیفی (Descriptive) صورت پذیرفت. نمونه ها پس از تشخیص قطعی زخم های پوستی توسط پزشکان جمع آوری و در محیط اختصاصی کشت و با آزمایش های استاندارد، نوع باکتری و قارچ شناسایی گردید. سپس مقاومت و حساسیت آن ها نسبت به آنتی بیوتیک های معمول مشخص شد. یافته ها: طی 6 ماه دوره بررسی، از زخم های پوستی تعداد 270 نفر کودک کمتر از 10 سال، نمونه برداری به عمل آمد و در 98 مورد (36.6%) باکتری ها، در 105 مورد (59.6%) قارچ ها رشد کردند و در 11 مورد (4.1%) هیچ میکروارگانیسمی در محیط کشت رشد نکرد. باکتری های گرم مثبت، بیشترین مقاومت را نسبت به آنتی بیوتیک های پنی سیلین، آمپی سیلین و آموکسی سیلین و کمترین مقاومت را به آنتی بیوتیک های وانکومایسین و اریترومایسین نشان دادند. باکتری های گرم منفی، بیشترین مقاومت را نسبت به آنتی بیوتیک های آمپی سیلین و سفالکسین و کمترین مقاومت را به آنتی بیوتیک های کانامایسین نشان دادند. شایع ترین باکتری های حاصل استافیلوکوک و شایع ترین درماتوفیت، میکروسپوروم کانیس و شایع ترین کاندیدا، کاندیدا آلبیکانس بود. نتیجه گیری: در این بررسی، پاتوژن های عمده باکتریایی و قارچی مشاهده نشد. اکثر باکتری ها، فلور طبیعی بدن بوده و فراوانی میکروسپوروم کانیس نیز به علت وجود میزبان حیوانی در مناطق روستایی می باشد. | fa_IR |
| dc.format.extent | 1150 | |
| dc.format.mimetype | application/pdf | |
| dc.language | فارسی | |
| dc.language.iso | fa_IR | |
| dc.publisher | دانشگاه علوم پزشکی کاشان | fa_IR |
| dc.relation.ispartof | دوماه نامه علمي ـ پژوهشي فيض | fa_IR |
| dc.relation.ispartof | Feyz Journal of Kashan University of Medical Sciences | en_US |
| dc.subject | کودکان | fa_IR |
| dc.subject | زخم های پوستی | fa_IR |
| dc.subject | عفونت باکتریایی | fa_IR |
| dc.subject | عفونت قارچی | fa_IR |
| dc.subject | مقاومت آنتی بیوتیکی | fa_IR |
| dc.subject | عمومى | fa_IR |
| dc.title | بررسی عوامل باکتریایی و قارچی مولد زخم های پوستی و مقاومت دارویی آنها در کودکان کمتر از 10 سال در استان گلستان طی سال 1377 | fa_IR |
| dc.type | Text | en_US |
| dc.type | پژوهشي | fa_IR |
| dc.citation.volume | 3 | |
| dc.citation.issue | 2 | |
| dc.citation.spage | 30 | |
| dc.citation.epage | 37 | |
