نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorدهقان نیری, ناهیدfa_IR
dc.contributor.authorادیب حاج باقری, محسنfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-23T22:46:50Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-13T22:46:50Z
dc.date.available1399-08-23T22:46:50Zfa_IR
dc.date.available2020-11-13T22:46:50Z
dc.date.issued2006-07-01en_US
dc.date.issued1385-04-10fa_IR
dc.identifier.citationدهقان نیری, ناهید, ادیب حاج باقری, محسن. (1385). تأثیر تن آرامی بر استرس و کیفیت زندگی دانشجویان مقیم خوابگاههای دانشجویی. دوماه نامه علمي ـ پژوهشي فيض, 10(2), 50-57.fa_IR
dc.identifier.issn1029-7855
dc.identifier.issn2008-9821
dc.identifier.urihttp://feyz.kaums.ac.ir/article-1-99-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/646263
dc.description.abstractسابقه و هدف: با توجه به تأثیر منفی موقعیت ها ی استرس ز ا بر کیفیت زندگی و کمبود مطالعه در مورد تأثیر تن آ رامی بر استرس و کیفیت زندگی دانشجو یان ، این تحقیق به منظور تعیین تأثیر تن آ رامی بر استرس و کیفیت زندگی دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی تهران در سال 1383 انجام شد. مواد و رو ش ها: تحقیق به صورت کارآزمایی میدانی ( field trial ) با طراحی قبل و بعد بر روی دو گروه 100 نفره از دانشجویان دختر مقیم خوابگا ه ها انجام شد. دانشجویان دو خوابگاه به عنوان گروه آزمایش و ساکنین دو خوابگاه دیگر به عنوان گروه کنترل انتخاب شدند. ابتدا میزان استرس و کیفیت زندگی در هر دو گروه با استفاده از پرسشنامه اسپیلبرگر و نیز پرسشنامه کیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانی بررسی و سپس آموزش تن آ رامی در گروه آزمایش انجام شد. گروه آزمایش دو ماه تمرینات را انجام داد و سپس مجدداً استرس و کیفیت زندگی دو گروه بررسی شد . جمع امتیاز استرس هر فرد تقسیم بر تعداد سؤالات و نیز جمع نمرات هر حیطه از کیفیت زندگی تقسیم بر تعداد سؤالات هر حیطه به عنوان معیار استرس و کیفیت زندگی مورد استفاده قرار گرفت. تجزیه و تحلیل داد ه ها با استفاده از شاخص ها ی مرکزی و پراکندگی و نیز آماره‌های t و t زوج، c 2 انجام شد. نتایج: میانگین سن واحدهای پژوهش 47/2 ± 97/22 سال بود و بیش از نیمی از گروه کنترل و 62% از گروه آزمایش در سا ل های دوم تا چهارم تحصیل می کردند. دانشجویان به طور متوسط 07/19 ± 77/27 ماه در خوابگاه اقامت داشتند. قبل از مداخله، میانگین نمره استرس گروه آزمایش و کنترل به ترتیب 51/1 و 29/1 و میانگین نمره کیفیت کلی زندگی آنها 15/3 و 16/3 بود که آزمون t اختلاف معناداری را از نظر سطح استرس ( 06/0 p= ) و کیفیت زندگی (8 7/0 p= ) در دو گروه نشان نداد اما این تفاو ت ها پس از مداخله معنادار بود (05 /0 p< ) . پس از مداخله، به جز در حیطه سلامت جسمی (02/0 p= )، تغییر معنی د ار دیگری در میانگین نمرات حیطه ها ی کیفیت زندگی گروه کنترل ایجاد نشد اما نمرات همه حیطه ها ی گروه آزمایش افزایش یافت. این افزایش در بیشتر حیطه ها به غیر از حیطه ها ی روانی و اعتقادی، از نظر آماری معنی د ار بود ( 001/0 p< ) . در مجموع کیفیت زندگی گروه آزمایش بعد از مداخله به طور معنادار ی بالاتر از گروه کنترل بود (05 / 0 p< ) . نتیجه گیر ی: آموزش تن آ رامی به دانشجویان و کاربرد آن توسط آنها می تواند استرس دانشجویان را کاهش دهد و از این طریق برخی از ابعاد کیفیت زندگی را ب هبود بخشد. مطالعه تجربی با تخصیص تصادفی افراد به گرو ه ها در سایر دانشجویان توصیه می گردد.fa_IR
dc.format.extent168
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی کاشانfa_IR
dc.relation.ispartofدوماه نامه علمي ـ پژوهشي فيضfa_IR
dc.relation.ispartofFeyz Journal of Kashan University of Medical Sciencesen_US
dc.subjectاسترسfa_IR
dc.subjectتنآرامیfa_IR
dc.subjectکیفیت زندگی دانشجویانfa_IR
dc.subjectعمومىfa_IR
dc.titleتأثیر تن آرامی بر استرس و کیفیت زندگی دانشجویان مقیم خوابگاههای دانشجوییfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeپژوهشيfa_IR
dc.citation.volume10
dc.citation.issue2
dc.citation.spage50
dc.citation.epage57


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد