مقایسه تاثیر آنتی اکسیدانی اسپند و نانوذرات نقره بر میزان فعالیت گلوتاتیون پراکسیداز در موش های نر

Abstract

سابقه و هدف: نانوذرات نقره بیش از سایر نانوذرات شناخته شده قدرت تحرک و جذب در بافت­های مختلف را دارند. درگلبول­های قرمز خون و سایر بافت­­ها آنزیم آنتی­اکسیدانی به­نام گلوتاتیون پراکسیداز وجود دارد، که سبب حفاظت لیپیدهای غشایی و هموگلوبین در برابر واکنش­های پراکسیداسیون می­گردد. هدف از این مطالعه مقایسه تاثیر آنتی­اکسیدانی اسپند و نانوذرات نقره بر میزان فعالیت گلوتاتیون پراکسیداز در موش­ها می­باشد. مواد و روش­ها: این پژوهش بر روی موش­های نر بالغ از نژاد Albino با وزن 25-30 گرم انجام شد. در این مطالعه حیوانات به 4 گروه زیر تقسیم شدند. گروه کنترل تزریق شده با آب مقطر، گروه تزریق شده با نانوذرات نقره ppm 500، گروه دریافت کننده عصاره اتانولی اسپند خوراکی به­میزان mg/Kg/day 20 به­مدت 30 روز و تزریق شده با آب مقطر و گروه دریافت کننده نانوذرات و خورنده عصاره اسپند با دوزهای فوق. تمامی تزریقات در 3 روز متوالی در ابتدای آزمایش به­صورت داخل صفاقی انجام شد. پس از طی شدن دوره تیمار، از قلب حیوانات خون­گیری به­عمل آمد. سپس، میزان فعالیت گلوتاتیون پر اکسیداز ( GPx ) گلبول­های قرمز سرم تعیین شد. نتایج: در موش­های تیمار شده با نانوذرات نقره و عصاره اتانولی اسپند میزان فعالیت گلوتاتیون پراکسیداز در مقابل گروه تیمار شده با نانوذرات نقره به­طور معنی­داری افزایش نشان داد (001/0>P). نتیجه­گیری: افزایش معنی­دار گلوتاتیون پراکسیداز در گروه دریافت­کننده اسپند نشان­دهنده­ی این موضوع است که خاصیت آنتی­اکسیدانی اسپند مانع از صدمات رادیکال­های آزاد حاصل از نانو ذرات نقره به غشای گلبول­های قرمز می­شود.