اثرات محافظتی عنصر روی بر فعالیت غدد تیروئید و پاراتیروئید در موش‌های صحرایی مسموم شده با کادمیوم

Abstract

سابقه و هدف: کادمیوم از جمله عناصر سمی است که به علت کاربردهای متعدد، از راه های گوناگون وارد بدن شده و سبب بروز عوارض مختلف می شود. هدف از انجام این پروژه بررسی اثر محافظتی روی بر کاهش تاثیرات مخرب کادمیوم بر پارامترهای سرمی مربوط به غدد تیروئید و پاراتیروئید است.مواد و روش ها: در این آزمایش تجربی40 سر موش صحرایی نر با میانگین وزنی g30±201 به چهارگروه پنج تایی شامل تیمار کادمیوم، روی، روی و کادمیوم، و کنترل تقسیم شدند. گروه اول روزانه سرم فیزیولوژی حاوی کادمیوم به میزان ١ میلی گرم، گروه دوم 5/0 میلی گرم روی، گروه سوم ترکیبی از 1 میلی گرم کادمیوم و ٥/٠ میلی گرم روی به ازاء هر کیلوگرم وزن بدن و گروه کنترل نیز تنها سرم فیزیولوژی دریافت نمودند. پس از پایان آزمایش در زمان های 30 و 60 روز، حیوانات کشته شده و سرم خون آنها جدا شده و پارامترهای سرمی مربوط به غدد تیروئید و پاراتیروئید اندازه گیری شدند.نتایج: نتایج به دست آمده نشان می دهد که کادمیوم سبب کاهش معنی دار (05/0>P) غلظت کلسیم سرمی و هورمون های T3 و T4 و کلسیتونین شده است. غلظت فسفر معدنی، فعالیت آلکالین فسفاتاز و پاراتورمون نیز به شکل معنی داری (05/0>P) افزایش یافته است. تیمار حیوانات با روی سبب حفظ همه پارامترهای سرمی مذکور در حدود نرمال شده و یا حداقل تاثیر بازدارنده ای از خود بروز داده است.نتیجه گیری: درمجموع می توان گفت در حالی که تزریق طولانی مدت کادمیوم منجر به کم کاری غده تیروئید و پرکاری غده پاراتیروئید می شود، روی می تواند اثرات سمی این عنصر را خنثی کند.