رابطه گرایش به تجربه چندش و حساسیت به چندش با علائم وسواس آلودگی/ شستشو در دانشجویان

Abstract

سابقه و هدف: در دهه‌های اخیر محققین غربی توجه روزافزونی به نقش هیجان چندش در آسیب‌شناسی روانی به‌خصوص علائم وسواس آلودگی/ شستشو داشته‌اند، ولی در ایران به این هیجان توجه چندانی نشده است. و این درحالی­است ‌که بررسی نقش پیش‌گویی‌کننده آن می‌تواند به تشخیص زودس و درمان کمک کند. هدف پژوهش حاضر تعیین نقش گرایش به تجربه چندش و حساسیت به چندش در پیش‌بینی علائم وسواس آلودگی/ شستشو است. مواد و روش ­ها: برای انجام این مطالعه توصیفی-تحلیلی 295 دانشجوی دانشگاه شاهد که به­روش نمونه‌گیری خوشه‌ای انتخاب شده بودند، وارد مطالعه شدند. شرکت‌کنندگان پرسشنامه خصوصیات دموگرافیک، وسواس پادوآ (خرده­مقیاس آلودگی)، حساسیت و گرایش به تجربه چندش (DPSS-R) را تکمیل نمودند. نتایج: نتایج همبستگی پیرسون نشان داد که بین گرایش به تجربه چندش و حساسیت به چندش با علائم وسواس آلودگی/ شستشو رابطه مثبت وجود دارد و این رابطه در زنان (0/41-0/42) قویتر از مردان (0/23-0/24) است. همچنین، نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که گرایش به تجربه چندش (0/001>P، 0/34=β) و حساسیت به چندش (0/001>P، 0/17=β) پیش‌بینی‌کننده علائم وسواس آلودگی/ شستشو هستند (0/45=R، 0/20=R2)؛ گرایش به تجربه چندش نقش قوی­تری در این پیش‌بینی داشت (0/16R2= ، 0/001>P). به­علاوه، بین سن و علائم وسواس آلودگی/ شستشو رابطه‌ای دیده نشد. نتیجه‌گیری: مطالعه حاضر حمایتی برای نقش هیجان چندش و آسیب‌پذیری فرد به تجربه این هیجان در پیش‌بینی علائم وسواس آلودگی/ شستشو فراهم آورد و می‌توان برای شناسایی زودرس و درمان به‌موقوع علائم وسواس آلودگی/ شستشو از آن استفاده کرد.