نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorمصداقی نیا, اعظمfa_IR
dc.contributor.authorرضایت, سید مهدیfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-23T22:45:24Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-13T22:45:24Z
dc.date.available1399-08-23T22:45:24Zfa_IR
dc.date.available2020-11-13T22:45:24Z
dc.date.issued2000-10-01en_US
dc.date.issued1379-07-10fa_IR
dc.identifier.citationمصداقی نیا, اعظم, رضایت, سید مهدی. (1379). تاثیر بستن عصب سیاتیک بر روی بی دردی ناشی از مرفین، آگونیست و آنتاگونیست گیرنده های CCK در موش سوری. دوماه نامه علمي ـ پژوهشي فيض, 4(3), 1-10.fa_IR
dc.identifier.issn1029-7855
dc.identifier.issn2008-9821
dc.identifier.urihttp://feyz.kaums.ac.ir/article-1-425-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/646125
dc.description.abstractسابقه و هدف: با توجه به اثر ثابت شده ضد درد مرفین و نتایج مغایر حاصل در ارتباط با نقش گیرنده های CCK در پدیده درد و از طرفی، نقش جراحی و گره زدن عصب سیاتیک (Nerve Ligation) به عنوان عامل ایجاد کننده درد و هیپرآلژزی که موجب کاهش پاسخ به داروهای ضد درد اوپیوئیدی می شود. از این رو، به منظور تعیین تاثیر بستن عصب سیاتیک بر روی بی دردی ناشی از مرفین، همچنین آگونیست گیرنده های CCK این تحقیق در سال 77-1378 انجام گرفت. مواد و روش ها: پژوهش حاضر با روش تجربی بر روی گروه های 9 عددی موش سوری سفید نر صورت پذیرفت. یک روش خاص جراحی همراه با گره زدن سیاتیک طرف راست بر طبق روش Seltzer و همکاران انجام گرفت. برای سنجش درد از آزمایش صفحه داغ (Hot plate) استفاده گردید. داروها همه به صورت داخل صفاقی (IP) تزریق شدند. سپس در زمان های 15، 30، 45، 60 دقیقه بعد از آخرین تزریق میزان بی دردی اندازه گیری شد. در هر سری آزمایش یک گروه به عنوان شاهد حلال دریافت می کردند و گروه های آزمایش با گروه شاهد مقایسه می گردید. کلیه آزمایش ها بدون استثنا هم در موش های دست نخورده (Intact) و هم در موش های با عصب سیاتیک گره زده انجام گرفته و پاسخ در دو رده موش ها مقایسه شده است. یافته ها: مرفین با دوزهای 3، 6 و 9 میلی گرم بر کیلوگرم ایجاد بی دردی وابسته به دوز نموده است (P<0.0001). این پاسخ در هر دو رده حیوانات جراحی شده و جراحی نگردیده وجود دارد اما در گروه جراحی شده کاهش معنی دار نسبت به گروه جراحی نگردیده در مورد پاسخ بی دردی مرفین دیده می شود (P<0.0001). دوزهای مختلف سرولیین 25%، 5% و 0.1 میلی گرم بر کیلوگرم در هر دو دسته حیوان ها دست نخورده و هم جراحی شده ایجاد بی دردی وابسته به دوز نموده است (P<0.0001). بستن عصب سیاتیک کاهش معنی داری را در پاسخ بی دردی سرولیین ایجاد نکرده است. در آزمایش های بعدی سرولیین توانسته است بی دردی ناشی از مرفین 6 میلی گرم بر کیلوگرم را افزایش دهد (P<0.0001). سرولیین (5% میلی گرم بر کیلوگرم) و پروماگلوماید (با دوزهای 20، 40 و 60 میلی گرم بر کیلوگرم) به تنهایی و با هم بی دردی ایجاد نموده اند (P<0.0001) اما دو دارو تداخل معنی داری از نظر آماری نه در موش های دست نخورده و نه در موش های با عصب سیاتیک گره زده نشان نداده اند. نتیجه گیری: لازم است به کاربرد داروهای موثر به CCK در درمان دردهای نوروپاتیک که به ضد دردهای اوپیوئیدی پاسخ خوبی نمی دهند توجه نمود و با توجه به افزایش اثر مرفین توسط سرولیین می توان حدس زد که کاربرد توام این دسته داروها با اوپیوئیدها می تواند سودمند باشد. این مساله مهم بالینی تحقیقات پایه زیادی را می طلبد.fa_IR
dc.format.extent1413
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی کاشانfa_IR
dc.relation.ispartofدوماه نامه علمي ـ پژوهشي فيضfa_IR
dc.relation.ispartofFeyz Journal of Kashan University of Medical Sciencesen_US
dc.subjectمرفینfa_IR
dc.subjectگیرنده های CCKfa_IR
dc.subjectبی دردیfa_IR
dc.subjectگره زدن عصب سیاتیکfa_IR
dc.subjectروش صفحه داغ (Hot plate)fa_IR
dc.subjectعمومىfa_IR
dc.titleتاثیر بستن عصب سیاتیک بر روی بی دردی ناشی از مرفین، آگونیست و آنتاگونیست گیرنده های CCK در موش سوریfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeپژوهشيfa_IR
dc.citation.volume4
dc.citation.issue3
dc.citation.spage1
dc.citation.epage10


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد