بررسی شاخص های خورندگی و رسوب گذاری آب روستاهای تحت پوشش شرکت آبفار کاشان طی سال های 88-1386

Abstract

سابقه و هدف: تخریب زودرس اجزاء سیستم های آب رسانی روستایی، توقف آب رسانی، و هزینه های زیاد از مشکلات مهم آبفار کاشان است که به خورندگی و رسوب گذاری منابع آب نسبت داده می شود. هم چنین، خطر بالقوه انحلال بعضی فلزات سمی در اثر خوردگی اجزاء وجود دارد. لذا، تحقیق حاضر به منظور شناخت کیفیت خورندگی و رسوب گذاری منابع آب روستایی کاشان صورت گرفت. مواد و روش ها: این مطالعه به‌صورت توصیفی طی سال های 1386 تا 1388 بر روی منابع آب 39 روستا انجام شد. در 4 نوبت 151 نمونه برداشت شده و براساس آخرین چاپ کتاب روش های استاندارد سختی کل، pH، قلیائیت، TDS، بیکربنات و دمای آنها اندازه گیری شده، سپس شاخص های ریزنار، لانژلیه و پوکریوس محاسبه گردید. داده ها با اصلاح خطای نوع اول از طریق روش بون فرونی با آزمون های دقیق فیشر و t زوجی تجزیه و تحلیل شدند.نتایج: از نظر هرسه شاخص، 15/46 درصد منابع (18 روستا) همواره خورنده است. از نظر شاخص های ریزنار، پوکریوس و لانژلیه به ترتیب 95، 97 و 74 درصد روستاها در همه فصول آب خورنده داشتند. آزمون t زوجی اختلاف معنی داری بین فصول مختلف نشان نداد. نتیجه گیری: یافته های مطالعه نشان دادند که تعداد زیادی از منابع آب مورد مطالعه خورنده بوده و تعداد کمی خاصیت رسوب گذاری داشتند. لذا، کاربرد اقلام مناسب، باز و بسته کردن دوره ای شیرها، روشن و خاموش کردن تلمبه های آماده به کار و در صورت لزوم اصلاح کیفیت آبها توصیه می شود.