آلودگی میکروبی کاتترهای وریدی بیماران ICU و عوامل مرتبط با آن

Abstract

سابقه و هدف: با توجه به شیوع عفونت بیمارستانی و عوارض شناخته شده آن و وجود گزارشات مبنی بر وجود آلودگی کاتترهای وریدی بیماران بستری و به منظور تعیین شیوع آلودگی میکروبی کاتترهای وریدی و عوارض مرتبط با آن و میزان مقاومت آن ها به آنتی بیوتیک های رایج، این تحقیق روی افراد بستری در بخش ICU بیمارستان شهید بهشتی کاشان سال 1379 انجام گرفت. مواد و روش ها: تحقیق به روش توصیفی روی بیمارانی که به طور مستمر مراجعه و کاتتر آن به هر دلیل خارج می شد، انجام گرفت. سه سانتی متر پلاستیکی آن با روش آسپتیک جدا شده و داخل لوله محتوی تابوگلیکولات انداخته می شد و در صورت رشد نمونه تا 7 روز، بر روی محیط آگار پاساژ داده می شد، نوع باکتری رشد کرده مشخص شده و آنتی بیوگرام انجام می گردید. نقش سن، جنس، طول مدت استفاده از کاتتر و مدت اقامت در ICU ، فلبیت محل کاتتر و موقعیت مکانی کاتتر به عنوان عوامل مرتبط با بروز آلودگی تعیین گردید. یافته ها: در این پژوهش از 100 کاتتر داخل عروقی کشت داده شده که از 36 بیمار جدا شده بود، میزان آلودگی 29% بود. از این میان، استافیلوکوک کواگولاز منفی به میزان 18% شایع ترین باکتری در کشت ها بود. سن، طول مدت بستری، طول مدت استفاده از کاتتر و وجود فلبیت و موقعیت مکانی کاتتر روی آلودگی نقش نداشته اند ( NS ). نتیجه گیری و توصیه ها: گرچه استافیلوکوک کواگولاز منفی در اکثریت موارد عامل عفونت بالنی نمی باشد و در اثر آلودگی با فلور پوست ایجاد می شود و شیوع واقعی آلودگی کاتترها کمتر می گردد (11%) باز هم آلودگی میکروبی کاتترهای وریدی مسئله ای جدی است که بررسی علت یا علل واقعی آن توصیه می گردد.