نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorمعروفی, یحییfa_IR
dc.contributor.authorغفاری فر, فاطمهfa_IR
dc.contributor.authorدلیمی, عبدالحسینfa_IR
dc.contributor.authorشریفی, زهرهfa_IR
dc.contributor.authorحسن, زهیرfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-23T22:44:56Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-13T22:44:57Z
dc.date.available1399-08-23T22:44:56Zfa_IR
dc.date.available2020-11-13T22:44:57Z
dc.date.issued2012-10-01en_US
dc.date.issued1391-07-10fa_IR
dc.identifier.citationمعروفی, یحیی, غفاری فر, فاطمه, دلیمی, عبدالحسین, شریفی, زهره, حسن, زهیر. (1391). بررسی اثر سایتوتوکسیک کانتاریدین بر بقای پروماستیگوت و آماستیگوت لیشمانیا ماژور در شرایط برون تنی. دوماه نامه علمي ـ پژوهشي فيض, 16(5), 406-413.fa_IR
dc.identifier.issn1029-7855
dc.identifier.issn2008-9821
dc.identifier.urihttp://feyz.kaums.ac.ir/article-1-1651-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/646083
dc.description.abstractسابقه و هدف: لیشمانیوزیس جلدی از مشکلات عمده سلامت در بسیاری از کشورها است. کانتاریدین جزو ترکیبات ترپنوئیدی است که در سوسک‌های خانواده Meloidae و Oedomeridae وجود داشته و ماده‌ایی تاول‌زاست. در طب سنتی کانتاریدین برای درمان زگیل به‌کار رفته است. هدف از این مطالعه تعیین اثر سایتوتوکسیک کانتاریدین بر بقای پروماستیگوت و ماکروفاژ آلوده به انگل لیشمانیا ماژور در شرایط برون‌تنی می‌باشد. مواد و روش‌ها: تحقیق حاضر با طراحی تجربی و با دوز 106 انگل در میلی‌لیتر و 105 ماکروفاژ آلوده به انگل صورت گرفت. اثر کانتاریدین با غلظت‌های 5/0 تا 50 میکروگرم در میلی‌لیتر، بر بقای پروماستیگوت و آماستیگوت لیشمانیا ماژوز در شرایط برون‌تنی پس از گذشت 72 و 48، 24 ساعت، با روش MTT تعیین شد. نتایج: کانتاریدین با غلظتµg/mL 50 وµg/mL 5/0 پس از 72 ساعت در پروماستیگوت‌ها به‌ترتیب 86/49 درصد و 26/14 درصد کشندگی داد. میزان کشندگی کانتاریدین با غلظتµg/mL 50 پس از 72 ساعت در ماکروفاژ آلوده به لیشمانیا ماژور 97/29 درصد و کانتاریدین با غلظت µg/mL 5/0، 33/2 درصد بود. درصد کشندگی کانتاریدین با غلظتµg/mL 50 وµg/mL 5/0 پس از 72 ساعت در ماکروفاژهای غیرآلوده به‌ترتیب، 86/22 و 23/15 بود. نتیجه‌گیری: کانتاریدین بر روی پروماستیگوت‌های لیشمانیا ماژور و ماکروفاژهای آلوده به انگل اثر کشندگی دارد. توصیه می‌شود که تحقیقات بیشتری در شرایط درون‌تنی جهت بررسی اثربخشی این ترکیب شیمیایی انجام شود.fa_IR
dc.format.extent250
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی کاشانfa_IR
dc.relation.ispartofدوماه نامه علمي ـ پژوهشي فيضfa_IR
dc.relation.ispartofFeyz Journal of Kashan University of Medical Sciencesen_US
dc.subjectکانتاریدینfa_IR
dc.subjectلیشمانیا ماژورfa_IR
dc.subjectپروماستیگوتfa_IR
dc.subjectآماستیگوتfa_IR
dc.subjectسایتوتوکسیکfa_IR
dc.subjectmedicinefa_IR
dc.subjectparaclinicfa_IR
dc.titleبررسی اثر سایتوتوکسیک کانتاریدین بر بقای پروماستیگوت و آماستیگوت لیشمانیا ماژور در شرایط برون تنیfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeپژوهشيfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه تربیت مدرسfa_IR
dc.citation.volume16
dc.citation.issue5
dc.citation.spage406
dc.citation.epage413


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد