| dc.contributor.author | منیری, رضوان | fa_IR |
| dc.contributor.author | مومن هروی, منصوره | fa_IR |
| dc.contributor.author | موسوی, سید غلامعباس | fa_IR |
| dc.contributor.author | ساربانی, سهیلا | fa_IR |
| dc.date.accessioned | 1399-08-23T22:44:54Z | fa_IR |
| dc.date.accessioned | 2020-11-13T22:44:54Z | |
| dc.date.available | 1399-08-23T22:44:54Z | fa_IR |
| dc.date.available | 2020-11-13T22:44:54Z | |
| dc.date.issued | 2009-07-01 | en_US |
| dc.date.issued | 1388-04-10 | fa_IR |
| dc.identifier.citation | منیری, رضوان, مومن هروی, منصوره, موسوی, سید غلامعباس, ساربانی, سهیلا. (1388). بررسی فراوانی و عوامل خطر مرتبط با باکتریوری بدون علامت در بیماران دیابتی بستری دربیمارستان شهید بهشتی کاشان طی سال 1386. دوماه نامه علمي ـ پژوهشي فيض, 13(2), 148-152. | fa_IR |
| dc.identifier.issn | 1029-7855 | |
| dc.identifier.issn | 2008-9821 | |
| dc.identifier.uri | http://feyz.kaums.ac.ir/article-1-738-fa.html | |
| dc.identifier.uri | https://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/646079 | |
| dc.description.abstract | سابقه و هدف: بین باکتریوری بدون علامت و بروز عوارض در بیماران دیابتی تناقض وجود دارد . هدف از انجام این مطالعه بررسی شیوع و عوامل مرتبط با باکتریوری بدون علامت در بیماران دیابتی بستری در بیمارستان بود . مواد و روش ها : این مطالعه مقطعی در سال 1386 در بیمارستان شهید بهشتی کاشان بر روی 100 بیمار مبتلا به دیابت ملیتوس انجام گرفت و پارامترهای دموگرافی بیماران در یک پرسشنامه استاندارد ثبت شد . نمونههای ادرار از میانه جریان و به صورت استریل جمع آوری شد و بلافاصله به آزمایشگاه منتقل گردید . وجود حداقل 105 کولونی باکتریایی از میکروبهای اوروپاتوژنیک در هر میلی لیتر از کشت دو نمونه ادرار از بیمار بدون علامت عفونت مجاری ادراری به عنوان باکتریوری بدون علامت تعبیر گردید . نتایج تحقیق با استفاده از تست های آماری مجذور کای و فیشر و OR و CI آنالیز گردید. نتایج: باکتریوری بدون علامت در 20 بیمار (16 زن و 4 مرد ) مشاهده شد . شایع ترین میکروارگانیسمهای جدا شده شامل اشرشیا کلی در 10 مورد، استافیلوکوکوس کواگولاز منفی در 6 مورد، گونه های کلبسیلا در 2 مورد، استافیلوکوک ارئوس در 1 مورد، و پسودوموناس ائروژینوزا در 1 مورد بود . نتایج تحقیق ارتباط معنی داری را بین بروز باکتریوری و استفاده از سوند ادراری ( 003/0 p= ) نشان داد . شانس باکتریوری بدون علامت در بیمارانی که دارای سوند ادراری بودند 13 برابر نسبت به بیماران فاقد سوند بود. نتیجه گیری : با توجه به شیوع باکتریوری بدون علامت در بیماران دیابتی و ارتباط آن با سونداژ ادراری بهتر است حتی المقدور از گذاشتن غیر ضروری سوند ادراری در این بیماران اجتناب کرد. | fa_IR |
| dc.format.extent | 140 | |
| dc.format.mimetype | application/pdf | |
| dc.language | فارسی | |
| dc.language.iso | fa_IR | |
| dc.publisher | دانشگاه علوم پزشکی کاشان | fa_IR |
| dc.relation.ispartof | دوماه نامه علمي ـ پژوهشي فيض | fa_IR |
| dc.relation.ispartof | Feyz Journal of Kashan University of Medical Sciences | en_US |
| dc.subject | باکتریوری بدون علامت | fa_IR |
| dc.subject | دیابت | fa_IR |
| dc.subject | بیماران بستری | fa_IR |
| dc.subject | عوامل خطر | fa_IR |
| dc.subject | عمومى | fa_IR |
| dc.title | بررسی فراوانی و عوامل خطر مرتبط با باکتریوری بدون علامت در بیماران دیابتی بستری دربیمارستان شهید بهشتی کاشان طی سال 1386 | fa_IR |
| dc.type | Text | en_US |
| dc.type | پژوهشي | fa_IR |
| dc.citation.volume | 13 | |
| dc.citation.issue | 2 | |
| dc.citation.spage | 148 | |
| dc.citation.epage | 152 | |
