بررسی هیستومورفولوژیک تأثیر عصاره هیدروالکلی گل بنفشه (odorata viola) بر ترمیم زخم پوستی در موش صحرایی نژاد ویستار

Abstract

سابقه و هدف: درمان زخم‌ها یکی از مسائلی است که بشر سال‌ها با آن روبه‌رو بوده است و تلاش‌ها برای یافتن ترکیباتی که ضمن بهبود زخم‌ها، دارای عوارض جانبی نباشند، اهمیت دارد. از آن‌جا که عصاره گل بنفشه دارای اثرات ضدالتهابی و ضدعفونی‌کنندگی است، در مطالعه حاضر، اثر این گیاه بر ترمیم زخم پوستی مورد بررسی قرار می‌گیرد. مواد و روش‌ها: بدین منظور تعداد ۳۲ سر موش صحرایی نر نژاد ویستار، بعد از ایجاد زخم پوستی تمام ضخامت به‌وسیله‏ شابلون ۲ در ۲ سانتی‌متر در ناحیه خلفی گردن در ۴ گروه برابر، شامل: گروه کنترل (بدون انجام درمان)، گروه دریافت‌کننده اوسرین، گروه دریافت‌کننده سولفادیازین نقره ۱ درصد و گروه تجربی (درمان زخم توسط پماد عصاره گل بنفشه ۲۰ درصد، دوبار در روز) قرار گرفتند. در طی مطالعه، هر ۳ روز یک‏بار، طول و عرض زخم ‏ها اندازه‏ گیری شد. همچنین در روزهای ۳، ۷، ۱۴ و ۲۱ پس از ایجاد زخم، موش‌ها آسان‌کشی شدند و بافت‌های ترمیم‌یافته، جهت مطالعات هیستوپاتولوژیک مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج: نتایج نشان‌دهنده کاهش معنی‌دار مساحت زخم در حیوانات تحت درمان به‌خصوص گل بنفشه در مقایسه با گروه کنترل بود (0/05 <P). همچنین از نظر هیستوپاتولوژیک، ضخامت بافت پوششی و میزان کلاژن افزایش چشمگیری در گروه تجربی گل بنفشه نشان داد. نتیجه‌گیری: مطالعه حاضر نشان داد که احتمالاً اجزای مؤثر عصاره گل بنفشه دارای خواص ضدالتهابی هستند و باعث تحریک ساخت کلاژن و انقباض سریع‌تر زخم می‌شوند، بنابراین ترکیبات گیاه مذکور می‌توانند برای درمان زخم‌ها مورد استفاده قرار گیرند.