بررسی تأثیر میزوپروستول در ختم حاملگی سقط‌های فراموش‌شده

Abstract

سابقه و هدف: با توجه به شیوع سقط فراموش‌شده، عوارض ناشی از جراحی آن و تناقضات موجود در بررسی آثار درمانهای دارویی و به منظور تعیین تأثیر میزوپروستول واژینال در ختم حاملگی سقطهای فراموش شده تا هفته 12 حاملگی، این مطالعه طی سالهای 83-1382 در بیمارستان دکتر شبیه‌خوانی کاشان صورت گرفت.مواد و روش‌ها: تحقیق به روش کارآزمایی بالینی در مورد 80 زن حامله مبتلا به سقط فراموش شده انجام شد. بیماران بطور تصادفی در دو گروه 40 نفره درمان طبی و درمان جراحی قرار گرفتند. در روش درمان طبی ابتدا از دوز 800 میکروگرم میزوپروستول واژینال استفاده شد، سپس در صورت نیاز هر 4 ساعت 400 میکروگرم (حداکثر تا سه دوز دیگر) برحسب مقدار خونریزی واژینال یا خوراکی تجویز گردید و در صورت وجود بقایای حاملگی در سونوگرافی 15روز بعد از دوز ابتدایی کورتاژ انجام می‌شد.در روش درمان جراحی از دیلاتاسیون و شارپ کورتاژ استفاده گردید. اطلاعات مربوط به بیماران از قبیل سن، رتبه حاملگی، سن حاملگی براساس LMP و سونوگرافی، سابقه سزارین و سابقه سقط در فرم اطلاعاتی ثبت شد. نتایج درمانی با استفاده از آزمونهای آماری مجذور کای، دقیق فیشر، McNemar و T زوج مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته‌ها: 5/87 درصد گروه درمان طبی سقط کامل بدون نیاز به کورتاژ داشتند و در 5/92 درصد در گروه درمان جراحی هم محصولات حاملگی با کورتاژ بطور کامل تخلیه گردید. طول مدت خونریزی در گروه درمان طبی بطور قابل ملاحظهای بیشتر از گروه درمان جراحی بود ولی هیچ اختلاف قابل توجهی در میزان هموگلوبین بعد از سقط وجود نداشت. شایعترین عارضه جانبی درمان طبی، درد در ناحیه تحتانی شکم و تب بود.نتیجه‌گیری: استفاده از میزوپروستول یک روش مؤثر با عوارض جانبی قابل تحمل برای ختم حاملگی سقطهای فراموش شده سه ماهه اول حاملگی می‌باشد که می تواند به عنوان جایگزین روش جراحی مورد توجه قرار گیرد.