| dc.contributor.author | شجاعی, مینو | fa_IR |
| dc.contributor.author | کورانلو, صفر | fa_IR |
| dc.contributor.author | الیاسی, حسین | fa_IR |
| dc.contributor.author | بی رنگ, شیرین | fa_IR |
| dc.date.accessioned | 1399-08-23T22:44:21Z | fa_IR |
| dc.date.accessioned | 2020-11-13T22:44:21Z | |
| dc.date.available | 1399-08-23T22:44:21Z | fa_IR |
| dc.date.available | 2020-11-13T22:44:21Z | |
| dc.date.issued | 1998-01-01 | en_US |
| dc.date.issued | 1376-10-11 | fa_IR |
| dc.identifier.citation | شجاعی, مینو, کورانلو, صفر, الیاسی, حسین, بی رنگ, شیرین. (1376). بررسی قدرت ERCP و PTC در تشخیص بیماریهای مجاری صفراوی و پانکراس. دوماه نامه علمي ـ پژوهشي فيض, 1(4), 7-12. | fa_IR |
| dc.identifier.issn | 1029-7855 | |
| dc.identifier.issn | 2008-9821 | |
| dc.identifier.uri | http://feyz.kaums.ac.ir/article-1-588-fa.html | |
| dc.identifier.uri | https://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/646031 | |
| dc.description.abstract | سابقه و هدف: با توجه به شیوع بیماری های مجاری صفراوی و پانکراس و عوارض شناخته شده آن و نیز جراحی کورکورانه در این زمینه و نظر به وجود گزارش های متفاوت از قدرت تشخیصی این دو روش و به منظور تعیین قدرت تشخیص ERCP و PTC در بیماری های مجاری صفراوی و پانکراس این تحقیق در مراجعین به بیمارستان آیت الله طالقانی طی سال 1374 انجام گرفت. مواد و روش ها: پژوهش به روش کارآزمایی بالینی از نوع تشخیصی روی 44 نفر با علایم ایکتر انسدادی مراجعه نموده و موافقت خود را برای همکاری با طرح اعلام داشته و اندیکاسیون عمل جراحی داشتند، صورت پذیرفت. خصوصیات سنی، جنسی و علل مراجعه و نیز یافته های ERCP و PTC از نظر وجود بیماری بررسی و در فرم اطلاعاتی شماره (1) ثبت گردید. نتیجه مشاهدات اتاق عمل و گزارش پاتولوژی از نظر اتیولوژی بیماری به صورت دوسوکور قطعی بیماری مجاری صفراوی در فرم اطلاعاتی شماره (2) ثبت شد. داده های فرم اطلاعاتی (1) و (2) طبقه بندی و میزان حساسیت، ویژگی، ارزش پیشگویی مثبت و منفی و نیز کارآیی آن تعیین گردید. یافته ها: از 44 نفر مورد بررسی به نسبت 45.5% زن و 54.5% مرد و در سنین 80-25 (متوسط 55) بودند و حدود 70% با علایم زردی یا درد RUQ مراجعه کردند. حساسیت و ویژگی ERCP به ترتیب 84 و 100 و کارآیی کلی آن 84% و در مورد PTC به ترتیب 90، 100 و 90 درصد بود. نتیجه گیری: انجام ERCP و PTC می تواند در تشخیص بیماری مفید باشد، با توجه به سهولت انجام PTC در صورت متسع بودن مجاری صفراوی، ابتدا PTC و بعد ERCP انجام گیرد. تحقیقات بیشتر برای بررسی قدرت تشخیص این دو روش، بررسی اتیولوژی هر یک از بیماری های پانکراس و سیستم صفراوی را توصیه می نماید. | fa_IR |
| dc.format.extent | 986 | |
| dc.format.mimetype | application/pdf | |
| dc.language | فارسی | |
| dc.language.iso | fa_IR | |
| dc.publisher | دانشگاه علوم پزشکی کاشان | fa_IR |
| dc.relation.ispartof | دوماه نامه علمي ـ پژوهشي فيض | fa_IR |
| dc.relation.ispartof | Feyz Journal of Kashan University of Medical Sciences | en_US |
| dc.subject | ERCP | fa_IR |
| dc.subject | PTC | fa_IR |
| dc.subject | بیماری های مجاری صفراوی | fa_IR |
| dc.subject | بیماری های پانکراس | fa_IR |
| dc.subject | عمومى | fa_IR |
| dc.title | بررسی قدرت ERCP و PTC در تشخیص بیماریهای مجاری صفراوی و پانکراس | fa_IR |
| dc.type | Text | en_US |
| dc.type | پژوهشي | fa_IR |
| dc.citation.volume | 1 | |
| dc.citation.issue | 4 | |
| dc.citation.spage | 7 | |
| dc.citation.epage | 12 | |
