| dc.contributor.author | راستی, سیما | fa_IR |
| dc.contributor.author | اربابی, محسن | fa_IR |
| dc.contributor.author | خاکبازان, شهره | fa_IR |
| dc.contributor.author | خامه چیان, طاهره | fa_IR |
| dc.contributor.author | هوشیار, حسین | fa_IR |
| dc.contributor.author | یادگاری فرد, قاسم | fa_IR |
| dc.date.accessioned | 1399-08-23T22:43:26Z | fa_IR |
| dc.date.accessioned | 2020-11-13T22:43:27Z | |
| dc.date.available | 1399-08-23T22:43:26Z | fa_IR |
| dc.date.available | 2020-11-13T22:43:27Z | |
| dc.date.issued | 2000-01-01 | en_US |
| dc.date.issued | 1378-10-11 | fa_IR |
| dc.identifier.citation | راستی, سیما, اربابی, محسن, خاکبازان, شهره, خامه چیان, طاهره, هوشیار, حسین, یادگاری فرد, قاسم. (1378). بررسی اپیدمیولوژیک تریکومونازیس در زنان مراجعه کننده به مراکز بهداشتی درمانی کاشان طی سال های 73-1372. دوماه نامه علمي ـ پژوهشي فيض, 3(4), 104-110. | fa_IR |
| dc.identifier.issn | 1029-7855 | |
| dc.identifier.issn | 2008-9821 | |
| dc.identifier.uri | http://feyz.kaums.ac.ir/article-1-488-fa.html | |
| dc.identifier.uri | https://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/645961 | |
| dc.description.abstract | سابقه و هدف: تریکومونازیس بیماری مقاربتی دستگاه ادراری تناسلی بوده که عوارض شناخته شده و متعددی دارد. با توجه به شیوع متفاوت این انگل در کشور و موارد زیاد آلودگی بدون علایم بالینی، تحقیقی جهت تعیین شیوع تریکومونازیس و نقش عوامل موثر در بروز بیماری در مراکز تنظیم خانواده و کلینیک زنان کاشان طی سال های 73-1372 صورت پذیرفت. مواد و روش ها: تحقیق به روش توصیفی بر روی 900 خانم انجام گرفت و نمونه های ترشح واژنی که با یکی از روش های گسترش مرطوب، کشت دیاموند اصلاح شده، کشت دورسه و رنگ آمیزی پاپانیکلایو مثبت باشد به عنوان بیمار تلقی شدند و نقش عوامل سن، میزان تحصیلات، pH، علایم و نشانه های بیماری و روش های جلوگیری از بارداری در بروز بیماری تعیین گردید. نتایج با استفاده از آمارهای توصیفی ارایه شد. یافته ها: شیوع آلودگی با تریکوموناس واژینالیس، 2.1 درصد (19 نفر) بود و با 95% اطمینان، شیوع آلودگی در جامعه حداقل 1 و حداکثر 3 درصد برآورد می گردد. بیشترین شیوع تریکومونازیس در 6-5.6=pH در زنان خانه دار، 34-20 ساله و بی سواد مشاهده گردید. هیچگونه اختلاف معنی داری بین سن، شغل، سواد، pH، علایم بالینی (خارش، سوزش، مقاربت دردناک) و روش های پیشگیری با میزان آلودگی وجود نداشت، برعکس بین ترشحات چرکی، آبکی و کف آلود و لکوره با تریکومونازیس ارتباط معنی داری به دست آمد. نتیجه گیری: شیوع تریکومونازیس در کاشان نسبتا پایین و علایم بالینی پاتوگونومیک نیست. تشخیص صحیح با روش های آزمایشگاهی جهت درمان مناسب را توصیه می نماید. | fa_IR |
| dc.format.extent | 1137 | |
| dc.format.mimetype | application/pdf | |
| dc.language | فارسی | |
| dc.language.iso | fa_IR | |
| dc.publisher | دانشگاه علوم پزشکی کاشان | fa_IR |
| dc.relation.ispartof | دوماه نامه علمي ـ پژوهشي فيض | fa_IR |
| dc.relation.ispartof | Feyz Journal of Kashan University of Medical Sciences | en_US |
| dc.subject | تریکومونازیس | fa_IR |
| dc.subject | اپیدمیولوژی | fa_IR |
| dc.subject | علایم و نشانه های بالینی | fa_IR |
| dc.subject | کاشان | fa_IR |
| dc.subject | عمومى | fa_IR |
| dc.title | بررسی اپیدمیولوژیک تریکومونازیس در زنان مراجعه کننده به مراکز بهداشتی درمانی کاشان طی سال های 73-1372 | fa_IR |
| dc.type | Text | en_US |
| dc.type | پژوهشي | fa_IR |
| dc.citation.volume | 3 | |
| dc.citation.issue | 4 | |
| dc.citation.spage | 104 | |
| dc.citation.epage | 110 | |
