اثر مصرف موضعی پماد گیاهی فاندرمول بر زخم سوختگی موش صحرایی

Abstract

سابقه و هدف: هر روز تعداد زیادی از افراد جامعه، دچار سوختگی می شوند که بعضی از آن ها به علت شدت جراحت دچار مرگ و میر می گردند این میزان در کشورهای جهان سوم زیاد است، بنابراین به منظور بهبود زخم در این بیماران و کاهش مرگ و میر در آن ها، پماد فاندرمول با منشا صد در صد گیاهی در ایران فرموله و تولید شده است، به منظور تعیین اثر این پماد بر روی بهبودی زخم، تشکیل اسکار هیپرتروفیک و مرگ و میر موش صحرایی سوخته، این تحقیق انجام گرفت. مواد و روش ها: این مطالعه مداخله ای-تجربی بر روی موش های صحرایی نر صورت پذیرفت، سوختگی تجربی تمام ضخامت پوست (درجه سه) و به میزان 20% سطح کل بدن به وسیله فرو کردن پوست پشت فاقد مو حیوان های بیهوش در آب جوش 100 درجه سانتی گراد و برای مدت زمان 8 ثانیه ایجاد شد. بیست و چهار ساعت بعد از سوختگی، پماد فاندرمول و کرم سولفادیازین نقره 1% به صورت موضعی مصرف گردید و بهبودی زخم در این دو گروه و همچنین در مقایسه با گروه شاهد محاسبه شد و به صورت میزان بهبودی زخم و مدت زمان لازم برای بهبودی کامل گزارش گردید، همچنین شیوع اسکار هیپرتروفیک سنجیده شد. یافته ها: مدت زمان لازم برای بهبودی کامل زخم سوختگی در گروه تحت درمان با پماد فاندرمول (گروه I) چهل و هشت روز بود که کمتر از گروه شاهد (68 روز) (P<0.01) و گروه تحت درمان با کرم سولفادیازین نقره (گروه II) یعنی 56 روز بود (P<0.05). میزان بهبودی گروه I بیشتر از گروه های دیگر بود به طوری که در روز سی و نهم بعد از سوختگی این میزان در گروه شاهد 83% بود، در حالی که در گروه های I و II به ترتیب 99% و 92% است که این اختلاف معنی دار می باشد (P<0.05)، کاهش وزن در گروه I، شش و نیم درصد بیشتر از گروه II بود (P<0.01). شیوع کمتر اسکار هیپرتروفیک در گروه I در مقایسه با گروه شاهد مشاهده گردید. نتیجه گیری: پماد فاندرمول، یک داروی موثر برای درمان زخم سوختگی می باشد. پیشنهاد می شود پژوهش های لازم در مورد مکانیسم تاثیر این پماد انجام گیرد.