| dc.contributor.author | زمانی, بتول | fa_IR |
| dc.contributor.author | خسروی, غلامرضا | fa_IR |
| dc.contributor.author | رضائی طاویرانی, مصطفی | fa_IR |
| dc.contributor.author | هاشمی طاخونچه, مرضیه | fa_IR |
| dc.contributor.author | حیدری کشل, سعید | fa_IR |
| dc.date.accessioned | 1399-08-23T22:42:56Z | fa_IR |
| dc.date.accessioned | 2020-11-13T22:42:57Z | |
| dc.date.available | 1399-08-23T22:42:56Z | fa_IR |
| dc.date.available | 2020-11-13T22:42:57Z | |
| dc.date.issued | 2014-04-01 | en_US |
| dc.date.issued | 1393-01-12 | fa_IR |
| dc.identifier.citation | زمانی, بتول, خسروی, غلامرضا, رضائی طاویرانی, مصطفی, هاشمی طاخونچه, مرضیه, حیدری کشل, سعید. (1393). مقایسه پروتئومیکس کندروسیت غضروف بیماران مبتلا به استئوآرتریت با غضروف طبیعی. دوماه نامه علمي ـ پژوهشي فيض, 18(2), 159-166. | fa_IR |
| dc.identifier.issn | 1029-7855 | |
| dc.identifier.issn | 2008-9821 | |
| dc.identifier.uri | http://feyz.kaums.ac.ir/article-1-2237-fa.html | |
| dc.identifier.uri | https://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/645916 | |
| dc.description.abstract | سابقه و هدف: استئوآرتریت (OA) شایعترین بیماری دژنراتیو مفصلی و مهمترین علت ناتوانی بیماران مسن میباشد. آسیب غضروف یک مشکل عمده در بیماری استئوآرتریت است. در این مطالعه بهمنظور فهم پاتوژنز استئوآرتریت به بررسی پروتئوم کندورسیت غضروف بیماران مبتلا به استئوآرتریت در مقایسه با غضروف نرمال پرداختهایم. مواد و روشها: در این مطالعه پروتئینهای غضروف 7 بیمار مبتلا به استئوآرتریت در مرحله نهائی، که اندیکاسیون آرتروپلاستی داشتند با 7 نمونه غضروف سالم مقایسه شده و پروتئینها با روش ژل الکتروفورز دو بعدی فلورسانت (2D- DIGE) آنالیز شدند. افتراق بین پروتئینهای استخراج شده توسط pH ایزوالکتریک و وزن مولکولی تعیین شده و برای آنالیز از نرمافزار Progenesis same spot استفاده شده است. نتایج: در این مطالعه از بین 25 پروتئین آنالیز شده تعداد 8 پروتئین شامل پروتئینهای استئونکتین، کلاسترین، کاتپسین، کلاژن تیپ 2، کندروادهرین، کربنیک انهیدراز، اکتیوین A و ( (HSP Heat shock protein بین دو نمونه اختلاف داشتند که تغییرات آنها بهصورت زیر میباشد: سطح پروتئینهای استئونکتین، کلاسترین، کاتپسین و کلاژن تیپ 2 در نمونههای مبتلا به استئوآرتریت نسبت به نمونههای سالم کاهش یافته و سطح پلیپپتید کندروادهرین و آکتین A در نمونههای مبتلا به استئوآرتریت افزایش بارزی داشت. نتیجهگیری: در مجموع میتوان گفت روش 2D-DIGE و MS توانایی نشان دادن تغییر در بروز پروتئینها در غضروف مبتلایان به استئوآرتریت را دارد و مشخص شدن تغییر در پروتئوم راه را برای بررسیهای بیشتر در مورد پاتوژنز استئوآرتریت فراهم میکند. | fa_IR |
| dc.format.extent | 585 | |
| dc.format.mimetype | application/pdf | |
| dc.language | فارسی | |
| dc.language.iso | fa_IR | |
| dc.publisher | دانشگاه علوم پزشکی کاشان | fa_IR |
| dc.relation.ispartof | دوماه نامه علمي ـ پژوهشي فيض | fa_IR |
| dc.relation.ispartof | Feyz Journal of Kashan University of Medical Sciences | en_US |
| dc.subject | استئوآرتریت | fa_IR |
| dc.subject | پروتئوم | fa_IR |
| dc.subject | پروتئومیکس | fa_IR |
| dc.subject | کندروسیت | fa_IR |
| dc.subject | 2D- DIGE | fa_IR |
| dc.subject | medicine | fa_IR |
| dc.subject | paraclinic | fa_IR |
| dc.title | مقایسه پروتئومیکس کندروسیت غضروف بیماران مبتلا به استئوآرتریت با غضروف طبیعی | fa_IR |
| dc.type | Text | en_US |
| dc.type | پژوهشي | fa_IR |
| dc.contributor.department | دانشگاه علوم پزشکی کاشان | fa_IR |
| dc.citation.volume | 18 | |
| dc.citation.issue | 2 | |
| dc.citation.spage | 159 | |
| dc.citation.epage | 166 | |
