تاثیر پیراستام در بروز اختلالات کم توجهی، پرتحرکی و عدم تمرکز کودکان مبتلا به تاخیر تکاملی

Abstract

سابقه و هدف: سندرم کم توجهی، پرتحرکی و عدم تمرکز از اختلالات شایع در کودکان بوده و عوارض شناخته شده ای دارد. چون بر اثر درمان تاخیر تکاملی از داروی پیراستام استفاده می شود و تناقض هایی که در مورد تاثیر این دارو در بروز ADHA وجود دارد، به منظور تعیین تاثیر پیراستام در بروز اختلالات پرتحرکی و کم توجهی این تحقیق بر روی کودکان مبتلا به تاخیر تکاملی مراجعه کننده به بیمارستان امام رضا (ع) مشهد در سال های 77-1376 انجام گرفت. مواد و روش ها: تحقیق به روش کارآزمایی بالینی از نوع دوسوکور و متقاطع بر روی 30 کودک بالای 4 سال صورت پذیرفت. به نیمی از بیماران ابتدا شربت پیراستام و به نیمی دیگر دارونمای آن به میزان 50mg/kg تجویز و پس از دو هفته Washout، جای بیماران عوض و در پایان هر مرحله وضعیت ADHD بررسی گردید و با آزمون آماری مورد قضاوت قرار گرفت. یافته ها: تعداد 5 کودک تا آخر همکاری نکردند. از 25 کودک باقیمانده با میانگین سنی 6 سال، 7 دختر و 8 پسر، میزان ADHD در گروه شاهد 0.07±0.16 و در گروه مورد 0.09±0.44 بود (P<0.001) و بروز اختلال ADHD در گروه شاهد 14.3% و در گروه مورد 53.3% بود (P<0.03). سندرم در پسران بیشتر از دختران و در گروه سنی پایین تر بیشتر بروز می کند. نتیجه گیری: مصرف پیراستام موجب بروز اختلالات کم توجهی، پرتحرکی و عدم تمرکز در کودکان می شود. از این رو تجویز پیراستام در کودکان مبتلا به تاخیر تکاملی و یا در سایر موارد مشابه با احتیاط انجام می گیرد.