نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorمختاری, سمیراfa_IR
dc.contributor.authorحسینی, سید مسعودfa_IR
dc.contributor.authorمحبی, سید رضاfa_IR
dc.contributor.authorعظیم زاده, پدرامfa_IR
dc.contributor.authorزالی, محمدرضاfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-23T22:42:11Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-13T22:42:11Z
dc.date.available1399-08-23T22:42:11Zfa_IR
dc.date.available2020-11-13T22:42:11Z
dc.date.issued2017-04-01en_US
dc.date.issued1396-01-12fa_IR
dc.identifier.citationمختاری, سمیرا, حسینی, سید مسعود, محبی, سید رضا, عظیم زاده, پدرام, زالی, محمدرضا. (1396). همراهی پلی مورفیسم rs153109 در ژن اینترلوکین 27 با عفونت مزمن هپاتیت B. دوماه نامه علمي ـ پژوهشي فيض, 21(1), 35-41.fa_IR
dc.identifier.issn1029-7855
dc.identifier.issn2008-9821
dc.identifier.urihttp://feyz.kaums.ac.ir/article-1-3280-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/645845
dc.description.abstractسابقه و هدف: طبق گزارش سازمان بهداشت جهانی (WHO)، حدود 400 میلیون نفر در جهان به عفونت مزمن ویروس هپاتیتB  (HBV) مبتلا هستند. پاسخ سیستم ایمنی میزبان که به­ طور عمده توسط سایتوکاین‌ها کنترل می­ شود، در روند مزمن شدن یا پاک­سازی عفونت تاثیرگذار است. اینترلوکین 27 یک سایتوکاین پیش ­التهابی است که موجب راه­اندازی Th1 می­ شود. از عواملی که می ­تواند بر محصولات یا فعالیت ژن IL-27 تاثیرگذار باشد، تنوع ژنتیکی‌ هم ­چون پلی­مورفیسم‌های تک نوکلئوتیدی (SNPs) است. هدف از انجام این مطالعه تعیین همراهی میان  IL-27 rs153109با عفونت مزمنHBV  در جمعیت کشور ایران می­ باشد. مواد و روش ­ها: در این مطالعه 120 فرد بیمار مزمن (Anti-HBc Ab  مثبت و HBsAg مثبت به­ مدت بیش از شش ماه) و 120 فرد سالم (Anti-HBc Ab و HBsAg منفی) از میان افراد مراجعه کننده به بیمارستان طالقانی تهران طی سال­ های 1393 تا 1394 مورد بررسی قرار گرفتند. با استفاده از روش PCR-RFLP ژنوتیپ پلی­مورفیسم ژنIL-27  تعیین شده و برای تائید نتایج، از تعیین توالی مستقیمDNA  روی 10 درصد از نمونه‌ها استفاده شد. متغیرهای مورد ارزیابی در این مطالعه شامل ژنوتیپ و الل، وضعیت بالینی، سن و جنسیت بودند. نتایج: نتایج به­ دست آمده نشان­ دهنده فراوانی نسبی پایین ژنوتیپ AAدر میان گروه مورد (30 درصد) در مقایسه با گروه کنترل (32/5 درصد) می‌باشد (0/368=P). هم­ چنین، فرکانس آللی A به ­ترتیب در بیماران و افراد شاهد، 60/4 در مقابل 59/2 درصد گزارش گردید که این تفاوت از لحاظ آماری معنی­ دار نبود. نتیجه گیری‌: این مطالعه نشان می­ دهد تنوع ژنتیکی درrs153109A/G ، برخلاف اهمیت آن در تنظیم پاسخ سیستم ایمنی، با عفونت مزمنHBV  ارتباطی‌ ندارد.fa_IR
dc.format.extent253
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی کاشانfa_IR
dc.relation.ispartofدوماه نامه علمي ـ پژوهشي فيضfa_IR
dc.relation.ispartofFeyz Journal of Kashan University of Medical Sciencesen_US
dc.subjectعفونت مزمن ویروس هپاتیتBfa_IR
dc.subjectاینترلوکین 27fa_IR
dc.subjectپلی‌مورفیسم تک‌نوکلئوتیدیfa_IR
dc.subjectrs153109fa_IR
dc.subjectعمومىfa_IR
dc.titleهمراهی پلی مورفیسم rs153109 در ژن اینترلوکین 27 با عفونت مزمن هپاتیت Bfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeپژوهشيfa_IR
dc.contributor.departmentگروه میکروبیولوژی، دانشکده علوم زیستی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentگروه میکروبیولوژی، دانشکده علوم زیستی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentمرکز تحقیقات علوم پایه و اپیدمیولوژی بیماری‌های گوارش، پژوهشکده بیماری‌های گوارش و کبد، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentمرکز تحقیقات بیماری‌های گوارش و کبد، پژوهشکده بیماری‌های گوارش و کبد، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهرانfa_IR
dc.contributor.departmentمرکز تحقیقات بیماری‌های گوارش و کبد، پژوهشکده بیماری‌های گوارش و کبد، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهرانfa_IR
dc.citation.volume21
dc.citation.issue1
dc.citation.spage35
dc.citation.epage41


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد