تاثیر قطع و ترمیم جراحی عصب سیاتیک بر روی تعداد نورون های عقده ریشه خلفی نخاع

Abstract

سابقه و هدف: جهت حفظ و پایداری جسم نورون­ها به دنبال آسیب به اعصاب محیطی، و از طرفی کمبود مطالعات در زمینه بررسی نورون­های عقده­ی ریشه­ی خلفی به دنبال ترمیم جراحی عصب سیاتیک این مطالعه در جهت ارزیابی تعداد نورون­های عقده­ی ریشه­ی­ خلفی نخاع به دنبال قطع عصب سیاتیک و سپس ترمیم جراحی آن بر روی موش صحرایی بالغ صورت پذیرفت. مواد و روش ­ ها: این مطالعه ­ی تجربی روی نورون­های عقده­ی ریشه خلفی نخاع موش صحرایی بالغ و در چهار گروه آکسو ن بریده، ترمیم مستقیم پوشش عصب ، ترمیم با استفاده از کانال راهنمای عصب و شم انجام گرفت. در گروه قطع عصب ، عصب سیاتیک چپ در وسط ران قطع ، ولی ترمیم نگردید. در گروه ترمیم پوشش عصب ، عصب سیاتیک در وسط ران قطع و به روش اتصال پوشش عصب ترمیم گردید ، در گروه کانال راهنمای عصب، عصب قطع شده با استفاده از کانال راهنمای عصب پیزوالکتریک و ژل کلاژن ترمیم گردید . بعد از دوازده هفته ، پنجمین عقده ­ی ریشه ­ی خلفی چپ و راست (سالم) خارج و بعد از تهیه ­ی برش ­ های انجمادی و رنگ ­ آمیزی با رنگ فلورسنت هوخست، و تهیه عکس­های لازم، نورون­ها سالم شمارش گردید و مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت. نتایج : بعد از سه ماه میزان نورون ­ های سالم در گروه قطع عصب 2/11 ± 2/144 (001/0 p ≤ ) ، در گروه ترمیم پوشش عصب 5/15 ± 8/189 (04/0 p< ) و در گروه ترمیم با کانال راهنمای عصب 6/5 ± 9/163 (001/0 p< ) بود. نتیجه ­ گیری: ترمیم جراحی عصب سیاتیک باعث کاهش مرگ نورون ­ های عقده ­ی ریشه ­ی خلفی گردید ، لیکن نتوانست کاملا آنها را مهار کند. مطالعه ­ی در سطح مولکولی در جهت یافتن دلایل مرگ نورون ­ های حسی به دنبال ترمیم جراحی عصب توصیه می ­ گردد.