نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorرمضانی, یدالهfa_IR
dc.contributor.authorموسوی, سید غلامعباسfa_IR
dc.contributor.authorبهرامی, عباسfa_IR
dc.contributor.authorفریدونی, محسنfa_IR
dc.contributor.authorپارسا, نسرینfa_IR
dc.contributor.authorکاظمی, بهرامfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-23T22:41:58Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-13T22:41:58Z
dc.date.available1399-08-23T22:41:58Zfa_IR
dc.date.available2020-11-13T22:41:58Z
dc.date.issued2011-09-01en_US
dc.date.issued1390-06-10fa_IR
dc.identifier.citationرمضانی, یداله, موسوی, سید غلامعباس, بهرامی, عباس, فریدونی, محسن, پارسا, نسرین, کاظمی, بهرام. (1390). بررسی اپیدمیولوژیکی بیماری سالک در شهرستان آران و بیدگل طی شش ماهه اول سال 1388. دوماه نامه علمي ـ پژوهشي فيض, 15(3), 254-258.fa_IR
dc.identifier.issn1029-7855
dc.identifier.issn2008-9821
dc.identifier.urihttp://feyz.kaums.ac.ir/article-1-1245-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/645825
dc.description.abstractسابقه و هدف: لیشمانیوزها که جزء بیماری‌های مشترک انسان و دام به‌حساب می‌آیند، به‌علت تک یاخته لیشمانیا ایجاد شده و این بیماری‌ها در بعضی از مناطق کشور مسائل مهم بهداشتی ایجاد می‌کنند. شهرستان آران و بیدگل (واقع در شمال شهرستان کاشان، استان اصفهان) یکی از کانون‌های اندمیک لیشمانیوز جلدی (سالک) به‌حساب می‌آید. برای موفقیت در کنترل بیماری و ارائه آموزش‌های لازم به گروه‌های در معرض خطر، داشتن اطلاعات اپیدمیولوژیک بیماری در یک منطقه لازم و ضروری می‌باشد.مواد و روش‌ها: این مطالعه به‌صورت مقطعی و با استفاده از داده‌های مربوط به 94 نفر بیمار مشاهده شده در مرکز بهداشت شهرستان آران و بیدگل انجام شد. فرم‌های اطلاعات همه‌گیر شناسی سالک شامل مشخصات فردی بیماران تکمیل گردیده و مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.نتایج: در این مطالعه 8/30 درصد بیماران در گروه سنی 9-1 سال قرار داشتند. تعداد بیماران در شهر بیش از روستا و بیماری در مردان بیش‌تر از زنان مشاهده شد. بیشترین موارد بیماری در شهر آران و بیدگل (1/52 درصد) و بعد از آن در شهر ابوزید آباد (3/22 درصد) مشاهده گردید. همچنین، بیشترین موارد بیماری در مرداد ماه بوده است (2/37 درصد). به‌علاوه، 3/54 درصد موارد لیشمانیوز جلدی نوع خشک و 7/45 درصد موارد لیشمانیوز جلدی نوع مرطوب بودند.نتیجه‌گیری: به نظر می‌رسد علت بالا بودن بیماری در گروه سنی 1-9 سال حساس بودن این گروه نسبت به سالک می‌باشد. لازم است در تنظیم برنامه‌های کنترلی و آموزش این گروه در اولویت قرار داشته باشند.fa_IR
dc.format.extent152
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی کاشانfa_IR
dc.relation.ispartofدوماه نامه علمي ـ پژوهشي فيضfa_IR
dc.relation.ispartofFeyz Journal of Kashan University of Medical Sciencesen_US
dc.subjectلیشمانیوز جلدیfa_IR
dc.subjectاپیدمیولوژیfa_IR
dc.subjectدرمان سالکfa_IR
dc.subjectعمومىfa_IR
dc.titleبررسی اپیدمیولوژیکی بیماری سالک در شهرستان آران و بیدگل طی شش ماهه اول سال 1388fa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeپژوهشيfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه علوم پزشکی کاشانfa_IR
dc.citation.volume15
dc.citation.issue3
dc.citation.spage254
dc.citation.epage258


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد