نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorحدیدی, نغمهfa_IR
dc.contributor.authorرمضانی, لیلیfa_IR
dc.contributor.authorصفاری, مصطفیfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-23T22:41:22Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-13T22:41:23Z
dc.date.available1399-08-23T22:41:22Zfa_IR
dc.date.available2020-11-13T22:41:23Z
dc.date.issued2015-09-01en_US
dc.date.issued1394-06-10fa_IR
dc.identifier.citationحدیدی, نغمه, رمضانی, لیلی, صفاری, مصطفی. (1394). بررسی سمیت نانو لوله های کربنی اولیه و عامل دار شده در ﺳﻠﻮل ﻫﺎی ریوی اﻧﺴﺎن. دوماه نامه علمي ـ پژوهشي فيض, 19(4), 326-333.fa_IR
dc.identifier.issn1029-7855
dc.identifier.issn2008-9821
dc.identifier.urihttp://feyz.kaums.ac.ir/article-1-2789-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/645774
dc.description.abstractسابقه و هدف: نانولوله های کربنی حاملی مهم در امر دارورسانی و کاربردهای پزشکی هستند. این مطالعه جهت بررسی آثار سمیت سلولی نانولوله های کربنی اولیه و عامل دار شده در سلول های A549 به عنوان مدل ﺳﻠﻮلی ریوی اﻧﺴﺎن انجام شد. مواد و روش ها: نانولوله های کربنی تک دیواره به وسیله گروه های عاملی مختلف پگیله شدند. سپس، نانولوله های کربنی اولیه و اصلاح شده با سلول های A549 مواجه گردیدند. مدت مواجهه 24، 48 و 72 ساعت بود و غلظت های صفر تا 600 &mug/ml بررسی گردید. تغییرات مورفولوژیک با میکروسکوپ معکوس و درصد زنده ماندن رده سلولی A549 توسط آزمون MTT بررسی گردید. نتایج: غلظت 600 &mug/ml از نانولوله های کربنی پگیله شده به واسطه عاملی آمین و کربوکسیل، پس از 48 ساعت موجب تغییرات مورفولوژیکی معنی دار در سلول های A549 شدند. این تغییرات در 72 ساعت نیز به صورت مشابه تداوم داشت. در غلظت های 100، 200 و 400، نانولوله های آمینه زیست سازگاری بهتری در همه فواصل زمانی در مقایسه با نانولوله های کربنی پگیله کربوکسیله نشان دادند. نتایج آزمون MTT نشان دهنده کاهش معنی داری در میزان زنده ماندن سلول های A549 در غلظت های بیش از &mug/ml 200 در نانولوله های کربنی پگیله کربوکسیله و غلظت های بیش از &mug/ml 400 در مواجهه نانولوله های کربنی پگیله آمینه بودند (05/0>P). در حالی که نانولوله های کربنی خالص در غلظت&mug/ml 100 اثرات سایتوتوکسیک بر سلول های A549 نشان دادند. نتیجه گیری: به نظر می رسد گروه عاملی آمین و بار مثبت سطحی با اصلاح سطحی نانولوله های کربنی، می تواند راه کار جذابی جهت کاربرد نانولوله های کربنی به عنوان حامل های ایمن تر باشد.fa_IR
dc.format.extent533
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی کاشانfa_IR
dc.relation.ispartofدوماه نامه علمي ـ پژوهشي فيضfa_IR
dc.relation.ispartofFeyz Journal of Kashan University of Medical Sciencesen_US
dc.subjectنانوتیوب های کربنیfa_IR
dc.subjectنانوتیوب های کربنی پگیلهfa_IR
dc.subjectسایتوتوکسیسیتهfa_IR
dc.subjectفعال سازی سطحیfa_IR
dc.subjectسلول های ریهfa_IR
dc.subjectmedicinefa_IR
dc.subjectparaclinicfa_IR
dc.titleبررسی سمیت نانو لوله های کربنی اولیه و عامل دار شده در ﺳﻠﻮل ﻫﺎی ریوی اﻧﺴﺎنfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeپژوهشيfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه علوم پزشکی ایرانfa_IR
dc.citation.volume19
dc.citation.issue4
dc.citation.spage326
dc.citation.epage333


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد