بررسی اپیدمیولوژیک بیماران مبتلا به سندروم تونل کارپال مراجعه کننده به بیمارستان سینا شهر همدان طی سال های 1393 تا 1395

Abstract

سابقه و هدف: سندروم تونل‏کارپال بیماری مونونوروپاتی شایع با علل مختلف است. مطالعه حاضر به­ منظور بررسی اپیدمیولوژیک مبتلایان به این سندروم، مراجعه ­کننده به بیمارستان سینا شهر همدان از فروردین 1393 تا فروردین 1395 طراحی و اجرا شده است. موادو روش‌ها: در این مطالعه توصیفی-مقطعی300 بیمار (600 دست) با شکایت گزگز، و درد و ضعف انگشت اول تا سوم مورد مطالعه قرار گرفتند. تشخیص و شدت بیماری بر­ اساس شرح­ حال، معاینه­ و­ مطالعات الکترودیاگنوستیک صورت گرفت و داده­ ها جمع­ آوری گردید. نتایج: در این مطالعه230 نفر (76/7 درصد) زن و70 نفر (23/3 درصد) مرد با میانگین سنی به­ ترتیب 17/4±47/3 و 20/2±49/1 سال بررسی شدند (0/224=P). شانزده نفر از آنان چپ­دست و بقیه راست­ دست بودند. 113 نفر دارای ریسک ­­فاکتور بودند که شایع­ترین آنان دیابت با شیوع 18/1 درصد و هایپوتیروئیدی با شیوع 6/4 درصد بود. شایع­ترین مشاغل قالی­بافی و شیردوشی (به ­ترتیب 19/4 و 13/3 درصد) بود. در یافته ­های الکترودیاگنوستیک 57 درصد افراد درگیری متوسط و 16/6درصد درگیری شدید داشتند. تست تینل و فالن در 32/2 درصد از افراد مثبت و در 32/2 درصد از افراد منفی بود. شدت درگیری با احتمال مثبت شدن تینل و فالن رابطه داشت. نتیجه­ گیری: به ­دلیل اینکه 76 درصد این بیماری در زنان وجود داشته و در بین مشاغل بعد از خانه­ داری، بیشترین موارد را قالیبافان و شیردوشان تشکیل می­ دهند، توجه بیشتر به این افراد و نیز طراحی صحیح ابزار ­کار (به­ ویژه ابزار قالی­بافی و شیردوشی) و آگاهی دادن بیشتر به زنان خانه ­دار به­ منظور پیشگیری از بروز این سندروم پیشنهاد می ­گردد.