سرواپیدمیولوژی آلودگی به توکسوپلاسما گوندی در مبتلایان به نقص ایمنی در شهرهای کاشان و قم طی سال های 94-1393

Abstract

سابقه و هدف: توکسوپلاسما گوندی انگل فرصت­ طلبی است که در مبتلایان به نقص ایمنی باعث بروز عوارض خطرناکی نظیر آنسفالیت می ­­گردد. باتوجه به اطلاعات ناکافی در زمینه اپیدمیولوژی و علایم بالینی توکسوپلاسموز در این بیماران، مطالعه حاضر به ­منظور بررسی سرواپیدمیولوژی توکسوپلاسما گوندی در مبتلایان به نقص ایمنی صورت گرفت. مواد و روش ­ها: این مطالعه مقطعی روی مبتلایان به سرطان، ایدز، پیوند کلیه و دیالیزی (گروه مورد) و افراد سالم (گروه شاهد) در شهرهای کاشان و قم صورت گرفت. تعداد 317 نمونه سرم از گروه مورد و 120 نمونه از گروه شاهد گرفته شد. میزان آنتی­ بادی ­هایIgG و IgM ضد توکسوپلاسما گوندی در سرم افراد با الایزا تعیین گردید نتایج: در مجموع 60/3 درصد افراد گروه مورد و 33/3 درصد افراد گروه شاهد از نظر IgG ضد توکسوپلاسما مثبت بودند (0/001>P). IgM فقط در 2 نفر (0/6 درصد) از گروه مورد مثبت بود. IgG ضد توکسوپلاسما در افراد دارای نقض ایمنی در کاشان و قم به ­ترتیب 55/2 و 68 درصد و نسبت به گروه شاهد بیشتر بود (0/001>P، 0/006>P). بیشترین آلودگی به توکسوپلاسما در گروه سنی 59-40 سال (49/8 درصد) و افراد بی­سواد (60 درصد) مشاهده شد. بین ابتلاء به توکسوپلاسموز و تاری دید و بثورات پوستی ارتباط معنی­ دار مشاهده شد (0/001=P و 0/003=P). نتیجه­ گیری: میزان آلودگی به توکسوپلاسما گوندی در بیماران نقص ایمنی نسبت به افراد سالم بیشتر بود. آزمایشات غربال­گری جهت تشخیص و درمان بیماران به­ منظور جلوگیری از بروز عوارض و آموزش بهداشت جهت پیشگیری از بیماری توصیه می ­­­شود.