نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorباقری, عباسfa_IR
dc.contributor.authorزارع, محمدfa_IR
dc.contributor.authorصحت, مجتبیfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-23T22:40:38Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-13T22:40:39Z
dc.date.available1399-08-23T22:40:38Zfa_IR
dc.date.available2020-11-13T22:40:39Z
dc.date.issued1998-04-01en_US
dc.date.issued1377-01-12fa_IR
dc.identifier.citationباقری, عباس, زارع, محمد, صحت, مجتبی. (1377). بررسی اپیدمیولوژی بیماران مبتلا به ضربه های چشمی مراجعه کننده به مرکز چشم پزشکی شهر کاشان طی 6 ماه اول سال 1374. دوماه نامه علمي ـ پژوهشي فيض, 2(1), 33-47.fa_IR
dc.identifier.issn1029-7855
dc.identifier.issn2008-9821
dc.identifier.urihttp://feyz.kaums.ac.ir/article-1-579-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/645709
dc.description.abstractسابقه و هدف: با توجه به تناقضات موجود در ویژگی های اپیدمیولوژی بیماران مبتلا به تروماهای چشمی از مراکز مختلف دنیا، به منظور تعیین میزان شیوع و خصوصیات مبتلایان به ضربه های چشمی این مطالعه بر روی بیمارانی که طی 6 ماه اول سال 1374 به اورژانس بیمارستان متینی شهر کاشان مراجعه نمودند انجام گرفت. مواد و روش ها: مطالعه به روش توصیفی صورت پذیرفت. بیماران با تشخیص ضربه چشم و اطراف آن وارد این مطالعه شدند. خصوصیات فردی و معاینات چشمی آن ها در پرسش نامه ای ثبت گردید و نوع ضربه تیز، کند، شیمیایی، حرارتی یا تشعشعی، وسیله وارد کننده ضربه، موارد بستری، مدت و علت بستری و درمان های مربوط ثبت و نتایج آن ها با آمار توصیفی ارایه شد. یافته ها: از مجموع 1261 نفر مورد بررسی 85.3% مرد و 14.7% زن بودند (نسبت مرد به زن 5.8 به یک بود) دهه سوم با 32% موارد و متوسط سنی 24 سال شایع ترین محدوده سنی شیوع بیماری بود. فراوانی ضربه در ماه های مختلف تفاوت چشمگیری نداشت. شایع ترین مشاغل در معرض ضربه های چشمی، محصلین، کارگران، جوشکارها، کودکان و زنان خانه دار بودند. شایع ترین نوع ضربه، جسم خارجی (55% موارد) می باشد و در درجه بعدی ضربه های کند (25%) و ضربه های نافذ و اشعه ماورا بنفش هر کدام 7% و آسیب شیمیایی 2% بودند. اعضای چشمی که بیش از همه در ضربه ها صدمه دیده بودند به ترتیب: قرنیه (45%) و ملتحمه (33%) هستند. شایع ترین وسایل و راه های ایجاد آسیب در چشم در انواع پنج گانه آسیب ها، پلیسه، میله فلزی، چاقو، افتادن، وسایل نقلیه، آب داغ، آهک و شوینده ها بوده است. چهار درصد بیماران مبتلا به ضربه های چشمی نیاز به بستری پیدا کردند و 2.4% از آن ها مورد عمل جراحی قرار گرفتند. میانگین مدت بستری بیماران 5 روز بود. بیشترین کاهش دید در بین بستری شدگان در موارد ضربه های نافذ (44% دید شمارش انگشتان یا کمتر) و سپس در ضربه های کند (29% دید شمارش انگشتان یا کمتر) داشتند. نتیجه گیری: ضربه های چشمی در مردان تقریبا 6 برابر شایع تر است اما مواردی که زنان و اطفال را گرفتار می کند شدیدتر بوده، پیشگیری و مراقبت بیشتری را طلب می کند. ضربه های نافذ آسیب های شدیدتر از ضربه های کند بوجود می آورند و نیاز به مراقبت بیشتری دارند. با توجه به آن که اغلب ضربه های چشمی صدمه خفیفی وارد می کنند با آموزش درمان موارد شایع به کارآموزان و کارورزان می توان بیش از 90% آن ها را درمان نمود. این بررسی پس از اعمال روش های حفاظتی و پیشگیرانه بخصوص در سطح کارگاه ها و کودکان مجددا تکرار و اهمیت روش های مزبور تاکید می کند.fa_IR
dc.format.extent2504
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی کاشانfa_IR
dc.relation.ispartofدوماه نامه علمي ـ پژوهشي فيضfa_IR
dc.relation.ispartofFeyz Journal of Kashan University of Medical Sciencesen_US
dc.subjectضربه های چشمیfa_IR
dc.subjectنوع ضربهfa_IR
dc.subjectآسیب های چشمیfa_IR
dc.subjectعمومىfa_IR
dc.titleبررسی اپیدمیولوژی بیماران مبتلا به ضربه های چشمی مراجعه کننده به مرکز چشم پزشکی شهر کاشان طی 6 ماه اول سال 1374fa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeپژوهشيfa_IR
dc.citation.volume2
dc.citation.issue1
dc.citation.spage33
dc.citation.epage47


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد